Τίποτα πιο εγκληματικό όσο η ανευθυνότητα. Η επιπολαιότητα, η ασυνέπεια, η διαφθορά, η απερισκεψία. Συμπεριφορές που μαστίζουν πάντοτε τον τόπο και καθημερινά προκαλούν δράματα. Ε, ναι, έρχεται και μια ώρα που φέρνουν ακραίες τραγωδίες, τέτοιες που δεν χωράει ο ανθρώπινος νους.
Πώς να εντοπίσεις τις πηγές, τις αιτίες, τις προθέσεις; Είναι ρευστές σα χυμένο λάδι και πλημμυρίζει τη γενική ζωή του τόπου. Όλο γλιστράς, όλο κάποιος γκρεμίζεται.
Θα τιμωρηθεί μια στιγμή ένας άμεσος φταίχτης. Όπως τα θύματα βρέθηκαν εκεί την κακιά ώρα, έτσι και οι φταίχτες βρέθηκαν εκεί μέσα από το τεράστιο σακούλι των φταιχτών. Κι αυτό είναι το φριχτά δύσκολο για τη δικαιοσύνη, διότι η ανευθυνότητα δεν θεωρείται δόλος, ενώ τα καρμπόν θα συνεχίσουν να αναπαράγουν αντίγραφα όσων τώρα εμπλέκονται. Γιατί είναι μια άθλια ανεύθυνη, ανώριμη νοοτροπία που δεν συλλαμβάνεται, δεν τιμωρείται, δεν τελειώνει, δεν τιμωρούμαστε που την ανεχόμαστε εθελοτυφλώντας για πολλά φοβερά.
Λατρεύουμε τις επετείους διότι εκτονώνουν ασύστολα. Σήμερα θρηνούμε και φωνάζουμε τόσο ηχηρά και από, συνειδητή ή υποσυνείδητη, ενοχή του καθενός μας. Εντός μας κρύβουμε όλοι μας σταθμάρχες, διαφθορείς, πολιτικούς σαν αυτούς που ψηφίζουμε, ακόμα και παιδιά αθώα και νεκρά που μέσα στη νύχτα ταξιδεύουν.
Μάρω Βαμβουνάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου