Να τον μνημονεύουμε...

Στις 12 Μαΐου του 1992, έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Γκάτσος…

Γράφει ο Μάνος Χατζιδάκις: «Ο Γκάτσος πρώτα απ’ όλα είναι ένας μεγάλος ποιητής… Ο Γκάτσος είναι επίσης ένας μεγάλος στοχαστής. Βαθιά ελληνικός και βαθιά σύγχρονος. Πολύ λίγοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν. Μέσα σ’ αυτούς κι εγώ. Συνεπώς, η επιρροή του μου χάρισε ό,τι στέρεο, ό,τι σοβαρό κι ό,τι αξιόλογο περιέχω σήμερα».

Ο Γκάτσος έγραψε μία και μοναδική ποιητική σύνθεση, την «Αμοργό», που εκδόθηκε το 1943. Έκτοτε, έκανε την ποίησή του τραγούδι…

Να τον μνημονεύουμε… Γιατί, μέσα από τον «ακριβό» λόγο του Νίκου Γκάτσου, μνημονεύουμε Ελλάδα, πέτρα, χώμα, νερό, φωτιά… Μνημονεύουμε έρωτα, ζωή, θάνατο… Μνημονεύουμε θάλασσες και στεριές, παιδιά και χελιδόνια, παλληκάρια και κοπέλες, στοιχεία και στοιχειά, Διγενή και Χριστό…