Λίγα τα ρόδια φέτος στις ροδιές και τα μισά ανοιγμένα, ήτανε πεινασμένα τ’ αγριμάκια του βουνού, σκιουράκια, κλαροπόντικα, πουλιά, τώρα που λιγοστεύουν τα νερά δεν άφησαν αμύγδαλα, καρύδια ατρύπητα εδώ στην ερημιά, έφτασε κι η ώρα των ροδιών, ίσα που πρόλαβα κι αυτά. Οι περιορισμοί κι οι ανάγκες της συν-χώρεσης στον ίδιο τόπο! Ας το χαιρόμαστε! Καμμιά ελευθερία δεν μένει απλήρωτη.
Χρήστος Μποκόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου