Αμαρτία για τον Χριστό είναι η έλλειψη αγάπης...

Ο Χριστός ούτε πίστευε ότι η μεγαλύτερη αμαρτία συνδέεται με τον έρωτα, ούτε θεωρούσε αμαρτωλό τον έρωτα και στην διδασκαλία Του δεν υπάρχει τίποτα που να υπαινίσσεται κάποια σύγκρουση πνεύματος και σώματος (ύλης). Ο ασκητισμός του Χριστού αποβλέπει αποκλειστικά στην καταπολέμηση του εγωκεντρισμού μέσω της αγάπης και όχι στην εξουθένωση του σώματος και στην υποβάθμιση της ύλης για χάρη του πνεύματος.

Ο Ιησούς Χριστός δεν προσέφερε έδαφος για να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι οι αμαρτίες οι σχετικές με τον έρωτα, απασχολούν κυρίως τη γνήσια χριστιανική παράδοση και αντιμετωπίζεται από το Χριστό με αυστηρότητα, με την οποία δεν αντιμετωπίζεται καμμία άλλη αμαρτία. Όταν αντιμετωπίζει ερωτικές παρεκτροπές, όπως κάνει με κάθε ανθρώπινη αμαρτία, ενδιαφέρεται σχεδόν αποκλειστικά για την εσωτερική διάθεση και το κίνητρο, παρά για την εξωτερική συμπεριφορά. Δεν αναφέρει κάποια τιμωρία για τον αμαρτωλό και αντιμετωπίζει ήπια τα ερωτικά αμαρτήματα. (Γράφει ο π. Φιλόθεος Φάρος "Ο Χριστός μας οδηγεί στην αγάπη η οποία διατηρεί το πάθος και και τη φλόγα του έρωτα, δεν είναι ψυχρή και εγκεφαλική και δεν είναι δυϊστική, δηλαδή δεν είναι ασώματη, δεν είναι πνευματική αγάπη. Ο όρος πνευματική προδίδει αίρεση. Είναι ένας σαφής υπαινιγμός νεοπλατωνικού δυϊσμού". Το φλογερό πάθος για τον άλλο είναι η αγάπη που κήρυξε ο Ιησούς.

Αμαρτία για τον Χριστό είναι η έλλειψη αγάπης για τον Θεό και τον άνθρωπο, και οποιαδήποτε ανθρώπινη εκδήλωση ή ενέργεια είναι αμαρτωλή, όταν δεν είναι έκφραση αγάπης. Η μεγαλύτερη αμαρτία είναι να ασχολείται κανείς αποκλειστικά με τον εαυτό του, είναι η εσωτερική διάθεση απορρίψεως του άλλου που μπορεί να σκοτώσει την ψυχή. Αμαρτωλοί είναι αυτοί που δεν δείχνουν αγάπη στον συνάνθρωπο. Ο κατεξοχήν έρωτας είναι ο ίδιος ο Θεός.

"Ο εμός έρως εσταύρωται", ομολογεί ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, αναφερόμενος στον Χριστό, και ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής βροντοφωνάζει, "μη φοβηθώμεν το του έρωτος όνομα".

Ανδρέας Αθ. Καρακότας, Αμαρτία και περιθώριο στο σύγχρονο Ελληνικό Τραγούδι Οι περιπτώσεις του Μάνου Χατζιδάκι και του Απόστολου Καλδάρα, Εκδόσεις Οδόύ Πάνου, Αθήνα 2022, σελ. 25-27.