Αγαπημένε μου αδερφέ, δεν έχει νόημα αν αυτή την περίοδο αντικαταστήσεις την διατροφική σου καθημερινότητα με τροφές vegan, ούτε αν δεν αγγίζεις σεξουαλικά τον άνθρωπο που παντρεύτηκες. Αν αυτά τα κάνεις τυπικά και πας να ανοίξεις το στόμα σου στη Θεία Κοινωνία στις 25η Δεκεμβρίου με κλειστή την καρδιά σου, δεν θα έχει κανένα απολύτως νόημα αυτό που θα έχεις κάνει. Θα είναι ένας τυπικός αγώνας για τον αγώνα και όχι για έναν άλλο έρωτα, το Θείο Βρέφος.
Δεν είναι η νηστεία απλά μια τυπική αποχή από τις τροφές και από τον άνθρωπο που παντρευτήκαμε, ούτε κάνουμε τη νηστεία για να είμαστε τα «καλά παιδιά» του Θεού. Δεν έχει τέτοιες «ανάγκες» ο Θεός.
Στη νηστεία, η πυξίδα της καρδιάς αλλάζει προσανατολισμό. Πλέον κοιτάει τον ήλιο της δικαιοσύνης, τον Χριστό.
Λίγο φαγάκι, για να δώσεις και σε κάποιον που δεν έχει..
Αν θέλεις να κάνεις εγκράτεια, θα την κάνεις κατόπιν συμφωνίας με τον άνθρωπο που στεφανώθηκες εν Χριστώ και φυσικά σεβόμενος τις αντοχές και τις ανάγκες του άλλου, πάντα κάτω από το πετραχείλι.
Θα αυξήσεις όμως την προσευχή;
Αν δεν αγγίζεις τον άνθρωπό σου, αλλά από την άλλη δεν αγγίζεις με τον αγώνα και την προσευχή σου τον Θεό, τότε η εγκράτεια είναι ένα τυπικό Φασισαϊστικό γεγονός για να νιώσεις ότι κάποιος είσαι και κάτι κάνεις.
Αν θες να νηστέψεις . . .
Ακούμπησε περισσότερο τα γόνατά σου μαζί με την καρδιά σου στο πάτωμα, ώστε να κραυγάζεις για έλεος και σωτηρία.
Κοίταξε λιγάκι τον πλησίον σου. Φάε λιγότερο, όχι για να χάσεις κιλά, αλλά για να δώσεις και σε αυτόν που δεν κάνει δίαιτα, αλλά πεινάει.
Μην ξεχάσεις και τον πνευματικό, όχι για να του πεις για τη ζωή σου, αλλά για να αφήσεις την παλιά σου ζωή και να ακολουθήσεις τον Χριστό.
Παρακάλεσε τον Χριστό να σου φωτίσει το σκότος.
Να σου ανοίξει τα μάτια της καρδιάς .
Δεν νηστεύουμε για να απέχουμε, αλλά για να ερωτευτούμε . . .
Θέλεις λοιπόν να νηστέψεις; Να το κάνεις με την καρδιά σου όπως κάνεις τόσα άλλα όμορφα πράγματα στη ζωή σου .
Η νηστεία είναι μία κίνηση έρωτος που δεν περιγράφεται με λόγια, αλλά βιώνεται με την καρδιά.
Μην το κάνεις τυπικά, να το κάνεις με ένα γόνατο στο πάτωμα, παρέα με ένα δάκρυ.
π. Σπυρίδων Σκουτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου