«του Λόγου διαγγέλους…»

«Πτωχούς δε τάξας του Λόγου διαγγέλους
συνέμπορον δίδωσι την πίστιν μόνην,
γυμνοίς, αχάλκους, πήραν ουκ εξημμένοις,
ασανδάλοις τε και απόροις, μυστήριον
όλης επιτρέψας της νέας οικουμένης,
και μηδέ ράβδον εν χερσίν εών έχειν,
ως πίστις είη του λόγου το ευσθενές».

«Και ορίζοντας πτωχούς να γίνουν μηνυτές του Λόγου
ως βοηθό στον δρόμο τους δίνει μόνο την πίστη,
σε γυμνούς, άχαλκους, που ούτε σάκκο δεν είχαν στο δρόμο,
σε ασάνδαλους και πτωχούς, το μυστήριο
εμπιστεύθηκε όλης της νέας οικουμένης.
Και δεν άφησε ούτε ραβδί να έχουν στα χέρια τους,
για να μπορεί να είναι μόνον η πίστις η δύναμις του λόγου».

Γρηγορίου του Θεολόγου, «'Έπη θεολογικά, Ποίημα Ι', Περί αρετής Β'» PG 37,720-721.