«Το Δεκαπενταύγουστο άκουγα την καμπάνα πέρ’ από το χωριό, που καλούσε τους χριστιανούς για την παράκληση… Κατόπιν έκανα μία βόλτα απάνω στο βασίλειό μου. Η κάθε πέτρα, το κάθε χορτάρι, ο κάθε μέρμηγκας, η κάθε ακρίδα, σαν να με γνώριζε, σα να μου μιλούσε…»
Φώτης Κόντογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου