Η Μεταμόρφωση

«Το όρος Θαβώρ είναι ένα βουνό με τρεις μυτερές κορφές που υψώνονται πάνω απ' τα σύννεφα.

Έφτασε στη μεσαία κορυφή Εκείνος κι είχε μαζί Του τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη. Και φύσαγε αέρας πολύς απάνω στο βουνό και τα αγκάθια λύγιζαν, γιατί δεν υπήρχαν πια δέντρα να λυγίσουν. Έτσι φυσάει πάντοτε στο όρος Θαβώρ. Έτσι φύσαγε κι εκείνη τη μέρα…

Και ξαφνικά κάτι άστραψε πάνω απ’ τα κεφάλια τους, σαν να ’χε πάρει φωτιά η μεσαία κορυφή, και είδαν: Εκείνον λευκόν σαν λαμπάδα. Και στις δύο άλλες μύτες φανήκαν δυο άντρες με ρούχα άλλων καιρών και γενειάδες και Του έλεγαν… Στεκόταν στη μέση κι έλαμπε. Ο ίδιος έλαμπε όχι από κάποιο ξένο φως, κι ήταν σαν να Τον έβλεπαν τώρα, αλλά και τότε και πάντοτε. Γιατί είδαν οι μαθητές το χρόνο να συμπιέζεται στο κλάσμα μιας στιγμής και Εκείνον, άξονα των ουρανών, να αστράφτει…».

 

Ελεωνόρα Σταθοπούλου, «Εκείνος» (εκδόσεις «Εστία»).