Στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου (Αγοράς) πραγματοποιούνται φέτος, από κληρικούς της Ιεράς Μητροπόλεως Ιωαννίνων, οι κατηχητικές ομιλίες του έτους 2009 - 2010. Κάθε Κυριακή, μετά την ακολουθία του εσπερινού, στις 5.00 το απόγευμα.
Το κεντρικό θέμα των φετινών εσπερινών ομιλιών είναι: «Η Ορθόδοξη Εκκλησία: Ελπίς του κόσμου».
Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009
Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009
Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009
Γιώργος Σεφέρης, «Έχουμε πόλεμο»...
«Δευτέρα 28. Κοιμήθηκα δύο το πρωί, διαβάζοντας Μακρυγιάννη. Στις τρεις και μισή μια φωνή μέσα από το τηλέφωνο με ξύπνησε: έχουμε πόλεμο. Τίποτε άλλο, ο κόσμος είχε αλλάξει. Η αυγή, που λίγο αργότερα είδα να χαράζει πίσω από τον Υμηττό, ήταν άλλη αυγή: άγνωστη. Περιμένει ακόμη εκεί που την άφησα. Δεν ξέρω πόσο θα περιμένει, αλλά ξέρω πως θα φέρει το μεγάλο μεσημέρι. Ντύθηκα κι έφυγα αμέσως.
Στο Υπουργείο Τύπου δυο - τρεις υπάλληλοι. Ο Γκράτσι είχε δει τον Μεταξά στις τρεις. Του έδωσε μια νότα και του είπε πως στις 6 τα ιταλικά στρατεύματα θα προχωρήσουν. Ο πρόεδρος του αποκρίθηκε πως αυτό ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου, και όταν έφυγε κάλεσε τον πρέσβη της Αγγλίας. Αμέσως μετά τον Νικολούδη στο Υπουργείο Εξωτερικών. Ο πρόεδρος ήταν μέσα με τον πρέσβη της Τουρκίας.
Στο γραφείο του Μαυρουδή, ο Μελάς έγραφε σπασμωδικά ένα τηλεγράφημα. Ο Μαυρουδής μέσα στο παλτό του σαν ένα μικρό σακούλι. Διάβασα τη νότα του Γκράτσι. Ο Γάφος κι ο Παπαδάκης τηλεφωνούσαν. Καθώς ετοίμαζα το τηλεγράφημα του Αθηναϊκού πρακτορείου, μπήκε ο Τούρκος πρέσβης για να ιδεί τη νότα και σε λίγο ο πρόεδρος με όψη πολύ ζωντανή.
Έπειτα άρχισαν να φτάνουν οι υπουργοί, χλωμοί περισσότερο ή λιγότερο, καθένας κατά την κράση του. Το υπουργικό συμβούλιο κράτησε λίγο. Ο Μεταξάς πήγε αμέσως στο γραφείο του κι έγραψε το διάγγελμα στο λαό . Το πήραμε και γυρίσαμε στο υπουργείο τύπου. Μέσα από τα τζάμια του αυτοκινήτου, η αυγή μ' ένα παράξενο μυστήριο χυμένο στο πρόσωπό της.
Έγραψα μαζί με το Νικολούδη το διάγγελμα του βασιλιά. Καμιά δακτυλογράφος ακόμη. Πήγα σπίτι μια στιγμή και το χτύπησα στη γραφομηχανή μου. Η Μαρώ μου είχε ετοιμάσει καφέ. Γύρισα στο Υπουργείο καθώς σφύριζαν οι σειρήνες. Στη γωνία Κυδαθηναίων μια φτωχή γυναίκα με μια υστερική σύσπαση στο πρόσωπο. Τώρα όλοι μαζεμένοι στα υπόγεια της Μεγάλης Βρετανίας.
Ο βασιλιάς με ύφος νέου αξιωματικού. Υπόγραψε το διάγγελμά του και φύγαμε. Τηλεφώνησα στο τηλεγραφείο να σταματήσουν τα τηλεγραφήματα και των Γερμανών ανταποκριτών. Οι υπάλληλοι εκεί είναι ακόμη ουδέτεροι. Δεν μπορούν να πιστέψουν τη φωνή μου: –είστε βέβαιος; και των Γερμανών;
–Και των Γερμανών, είπα. –Τι δικαιολογία να δώσουμε; Δεν έχω καιρό για συζητήσεις: –Πέστε τους πως τώρα είναι χαλασμένα τα σύρματα με το Βερολίνο, κι αν φωνάζουν πολύ στείλτε τους σ’ εμένα. Πήρα και έδωσα το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν μας και κατέβηκα στους δρόμους για να ιδώ τα πρόσωπα. Το πλήθος έσπαζε τα τζάμια των γραφείων της Αλα Λιτόρια».
Γιώργος Σεφέρης: «Μέρες Γ΄», 16 Απρίλη 1934 - 14 Δεκέμβρη 1940.
[Αθήνα, 1977 - «Ίκαρος»]
Στο Υπουργείο Τύπου δυο - τρεις υπάλληλοι. Ο Γκράτσι είχε δει τον Μεταξά στις τρεις. Του έδωσε μια νότα και του είπε πως στις 6 τα ιταλικά στρατεύματα θα προχωρήσουν. Ο πρόεδρος του αποκρίθηκε πως αυτό ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου, και όταν έφυγε κάλεσε τον πρέσβη της Αγγλίας. Αμέσως μετά τον Νικολούδη στο Υπουργείο Εξωτερικών. Ο πρόεδρος ήταν μέσα με τον πρέσβη της Τουρκίας.
Στο γραφείο του Μαυρουδή, ο Μελάς έγραφε σπασμωδικά ένα τηλεγράφημα. Ο Μαυρουδής μέσα στο παλτό του σαν ένα μικρό σακούλι. Διάβασα τη νότα του Γκράτσι. Ο Γάφος κι ο Παπαδάκης τηλεφωνούσαν. Καθώς ετοίμαζα το τηλεγράφημα του Αθηναϊκού πρακτορείου, μπήκε ο Τούρκος πρέσβης για να ιδεί τη νότα και σε λίγο ο πρόεδρος με όψη πολύ ζωντανή.
Έπειτα άρχισαν να φτάνουν οι υπουργοί, χλωμοί περισσότερο ή λιγότερο, καθένας κατά την κράση του. Το υπουργικό συμβούλιο κράτησε λίγο. Ο Μεταξάς πήγε αμέσως στο γραφείο του κι έγραψε το διάγγελμα στο λαό . Το πήραμε και γυρίσαμε στο υπουργείο τύπου. Μέσα από τα τζάμια του αυτοκινήτου, η αυγή μ' ένα παράξενο μυστήριο χυμένο στο πρόσωπό της.
Έγραψα μαζί με το Νικολούδη το διάγγελμα του βασιλιά. Καμιά δακτυλογράφος ακόμη. Πήγα σπίτι μια στιγμή και το χτύπησα στη γραφομηχανή μου. Η Μαρώ μου είχε ετοιμάσει καφέ. Γύρισα στο Υπουργείο καθώς σφύριζαν οι σειρήνες. Στη γωνία Κυδαθηναίων μια φτωχή γυναίκα με μια υστερική σύσπαση στο πρόσωπο. Τώρα όλοι μαζεμένοι στα υπόγεια της Μεγάλης Βρετανίας.
Ο βασιλιάς με ύφος νέου αξιωματικού. Υπόγραψε το διάγγελμά του και φύγαμε. Τηλεφώνησα στο τηλεγραφείο να σταματήσουν τα τηλεγραφήματα και των Γερμανών ανταποκριτών. Οι υπάλληλοι εκεί είναι ακόμη ουδέτεροι. Δεν μπορούν να πιστέψουν τη φωνή μου: –είστε βέβαιος; και των Γερμανών;
–Και των Γερμανών, είπα. –Τι δικαιολογία να δώσουμε; Δεν έχω καιρό για συζητήσεις: –Πέστε τους πως τώρα είναι χαλασμένα τα σύρματα με το Βερολίνο, κι αν φωνάζουν πολύ στείλτε τους σ’ εμένα. Πήρα και έδωσα το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν μας και κατέβηκα στους δρόμους για να ιδώ τα πρόσωπα. Το πλήθος έσπαζε τα τζάμια των γραφείων της Αλα Λιτόρια».
Γιώργος Σεφέρης: «Μέρες Γ΄», 16 Απρίλη 1934 - 14 Δεκέμβρη 1940.
[Αθήνα, 1977 - «Ίκαρος»]
Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009
Στο Σινά...
Στα τέλη του έτους ή στις αρχές του 2010 αναμένεται να ξεκινήσουν οι εργασίες αναδιαμόρφωσης της Βιβλιοθήκης της Μονής Αγίας Αικατερίνης του Σινά, μετά την έγκριση που έδωσε το Ανώτατο Συμβούλιο Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου στα σχέδια της ανακαίνισης. Κατά τη διάρκεια ειδικής εκδήλωσης που οργάνωσε ο Σύνδεσμος «The American Associates of the Saint Catherine Foundation» σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, ο πρόεδρος του Ιδρύματος στο Λονδίνο Δημήτρης Ντόντος παρουσίασε το γιγάντιο έργο της συντήρησης των περίπου 4.000 χειρογράφων μεγάλης ιστορικής σημασίας.
Από τα σημαντικότερα μνημεία του κόσμου, η Μονή Αγίας Αικατερίνης του Σινά που ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α΄(527 - 565 μ. Χ.) στους πρόποδες του όρους Σινά, μεταξύ του κόλπου του Σουέζ και του Κόλπου της Άκαμπα, είναι γνωστό πως διαθέτει την πλουσιότερη χριστιανική βιβλιοθήκη. Αληθινό θησαυροφυλάκιο με 3.500 σπουδαίους χειρόγραφους κώδικες, πολλά βιβλία και αρχέτυπα. Ανυπολόγιστης αξίας όλα που αποτελούν τη δεύτερη αξιολογότερη συλλογή του είδους στον κόσμο ύστερα από εκείνη του Βατικανού.
Η πρύτανης Ελένη Αρβελέρ μίλησε για την ιερότητα, πνευματικότητα και μεγαλοπρέπεια, τα χαρακτηριστικά του θεοβάδιστου Όρους, που πρώτο ονομάστηκε το Άγιον Όρος του Σινά. Ο Δημήτρης Ντόντος αναφέρθηκε στο έργο του Saint Catherine Foundation και εξήγησε όλες τις δράσεις. Όπως τονίστηκε στην εκδήλωση, το γιγάντιο έργο της συντήρησης των χειρογράφων της μονής συνεχίζεται με τη βοήθεια του Ligatus Research Unit, Camberwell College of Art, University of the Arts London. Ολοκληρώνεται επίσης η αξιολόγηση των προσφορών για την αναδιαμόρφωση και ανακαίνιση της ιστορικής βιβλιοθήκης, τη δημιουργία σύγχρονου αναγνωστηρίου, των εργαστηρίων συντήρησης και ψηφιοποίησης των 4.000 χειρογράφων. Η αξιολόγηση των προσφορών για την κατασκευή 2.000 ανοξείδωτων θηκών για τα πιο ευπαθή και σημαντικά χειρόγραφα είναι ένα ακόμη βήμα που έγινε. Το κόστος του έργου υπολογίζεται στα 4 εκατ. δολάρια. Το ίδρυμα που φρόντισε και γι' αυτό, αποφάσισε να χρηματοδοτήσει και την αναβάθμιση των συστημάτων πυροπροστασίας όλης της Μονής.
Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009
«Την ανακομιδήν εορτάζομεν…»
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Ιωαννίνων Σεραφείμ, μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών
Ο σημερινός Μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος, κατά την ανακομιδή των λειψάνων του νεομάρτυρα
Ο σημερινός Μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος, κατά την ανακομιδή των λειψάνων του νεομάρτυρα
«…και νυν μετά πολυχρόνιον ταφήν, τα σα λείψανα τα σεπτά, οσίαις χερσίν ανακομισθέντα εκ λαγόνων της γης, χαράς έπλησαν πάντας…»
«Την ανακομιδήν εορτάζομεν των τιμίων και αγίων λειψάνων του Αγίου ενδόξου Νεομάρτυρος Γεωργίου του εν Ιωανίννοις αθλήσαντος, του θαυματουργού»… Που πραγματοποιήθηκε στις 26 Οκτωβρίου του 1971, εκατόν τριάντα τρία χρόνια από το «δι’ αγχόνης» μαρτύριο του Αγίου μας, στις 17 Γενάρη του 1838.
«Συνέχει βαθεία συγκίνησις την καρδίαν μου και πληροί την ψυχήν μου δέος και φόβος ιερός, διότι επεφύλαξεν εις εμέ την μεγάλην αυτήν τιμήν ο Ύψιστος, να ψαύσω ο ελάχιστος εγώ και να αποθέσω ο ανάξιος δούλος του, τα Ιερά Λείψανα εκ του τάφου εις τη οικείαν θέσιν των…», έγραφε -τότε- ο μακαριστός Μητροπολίτης Ιωαννίνων Σεραφείμ, μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, σε εγκύκλιο επιστολή του προς το «χριστεπώνυμον πλήρωμα της Ιεράς Μητροπόλεως Ιωαννίνων», με ημερομηνία 12 Οκτωβρίου 1971.
«Την ανακομιδήν εορτάζομεν των τιμίων και αγίων λειψάνων του Αγίου ενδόξου Νεομάρτυρος Γεωργίου του εν Ιωανίννοις αθλήσαντος, του θαυματουργού»… Που πραγματοποιήθηκε στις 26 Οκτωβρίου του 1971, εκατόν τριάντα τρία χρόνια από το «δι’ αγχόνης» μαρτύριο του Αγίου μας, στις 17 Γενάρη του 1838.
«Συνέχει βαθεία συγκίνησις την καρδίαν μου και πληροί την ψυχήν μου δέος και φόβος ιερός, διότι επεφύλαξεν εις εμέ την μεγάλην αυτήν τιμήν ο Ύψιστος, να ψαύσω ο ελάχιστος εγώ και να αποθέσω ο ανάξιος δούλος του, τα Ιερά Λείψανα εκ του τάφου εις τη οικείαν θέσιν των…», έγραφε -τότε- ο μακαριστός Μητροπολίτης Ιωαννίνων Σεραφείμ, μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, σε εγκύκλιο επιστολή του προς το «χριστεπώνυμον πλήρωμα της Ιεράς Μητροπόλεως Ιωαννίνων», με ημερομηνία 12 Οκτωβρίου 1971.
Και συνέχιζε: «Στηρίξατέ με τεκνά μου εν Κυρίω αγαπητά και ενισχύσατέ με εις το μέγα τόλμημα, όπερ επιχειρώ, της εκταφής του Πολιούχου ημών, δια των θερμών προσευχών σας…».
Σημαίνοντα ρόλο στην ανακομιδή έπαιξε και ο σημερινός Μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος, αρχιμανδρίτης τότε και πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεώς μας. Ήταν εκείνος, που έκανε την εκταφή και ανέσυρε εκ του τάφου «ως μυρίπνοα κρίνα του αγρού» τα άγια λείψανα και την τίμια κάρα του Πολιούχου μας Νεομάρτυρα. Ο ίδιος θυμάται: «Επιφωσκούσης της εικοστής έκτης Οκτωβρίου, πάσα η πόλις των Ιωαννίνων… προσπελάζοντας τον Τάφο του Νεομάρτυρα Γεωργίου, του εν Ιωανίννοις αθλήσαντος, για να αναλάβει εξ’ αυτού τα καθαγιασθέντα λείψανα του τιμίου σκηνώματος του πολιούχου της… και να αποδώσει την προσήκουσαν τιμήν στα λείψανα του προστάτη της Αγίου, να εκφράσει το θαυμασμό και το δέος, να καταθέσει ικεσίαν εκτενή, για να κερδίσει την πρεσβεία Του, ώστε να καταξιωθεί της, έστω και για ελάχιστα, προσπέλασης στο χώρο του Αγίου και της Θεότητας…».
Σημαίνοντα ρόλο στην ανακομιδή έπαιξε και ο σημερινός Μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος, αρχιμανδρίτης τότε και πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεώς μας. Ήταν εκείνος, που έκανε την εκταφή και ανέσυρε εκ του τάφου «ως μυρίπνοα κρίνα του αγρού» τα άγια λείψανα και την τίμια κάρα του Πολιούχου μας Νεομάρτυρα. Ο ίδιος θυμάται: «Επιφωσκούσης της εικοστής έκτης Οκτωβρίου, πάσα η πόλις των Ιωαννίνων… προσπελάζοντας τον Τάφο του Νεομάρτυρα Γεωργίου, του εν Ιωανίννοις αθλήσαντος, για να αναλάβει εξ’ αυτού τα καθαγιασθέντα λείψανα του τιμίου σκηνώματος του πολιούχου της… και να αποδώσει την προσήκουσαν τιμήν στα λείψανα του προστάτη της Αγίου, να εκφράσει το θαυμασμό και το δέος, να καταθέσει ικεσίαν εκτενή, για να κερδίσει την πρεσβεία Του, ώστε να καταξιωθεί της, έστω και για ελάχιστα, προσπέλασης στο χώρο του Αγίου και της Θεότητας…».
Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009
Η Εκκλησία της Ελλάδος για το Διάλογο...
Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, με πρόταση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, συζήτησε το θέμα του Διαλόγου μεταξύ των Ορθοδόξων και των Ρωμαιοκαθολικών.
Στην αρχή ανεγνώσθη το έγγραφο του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου σχετικά με την λεγομένη «Ομολογία Πίστεως», που υπεγράφη από Κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς, καθώς επίσης ανεγνώσθησαν και επιστολές των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών προς την Ιερά Σύνοδο, με σκοπό την ενημέρωσή τους για το κείμενο που υπεγράφη στην Ραβέννα και το προσχέδιο που πρόκειται να συζητηθεί τις προσεχείς ημέρες στην Κύπρο σχετικά με το πρωτείο του πάπα κατά την πρώτη χιλιετία.
Ήδη για τα θέματα αυτά έγινε λόγος και στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο του παρελθόντος Σεπτεμβρίου.
Μετά την ανάγνωση των ανωτέρω κειμένων, ο Μακαριώτατος εκάλεσε τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελέτιο, Πρόεδρο της Συνοδικής Επιτροπής Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων, Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο, Αντιπρόσωπο της Εκκλησίας της Ελλάδος στον Διάλογο μετά των Ρωμαιοκαθολικών και Περιστερίου κ. Χρυσόστομο, ως γνώστη των θεμάτων, επειδή ασχολήθηκε στο παρελθόν, να ενημερώσουν την Ιεραρχία τόσο για την πορεία του ανωτέρω διαλόγου, όσο και για το κείμενο της Ραβέννας και την Συνεδρία της Μικτής Θεολογικής Επιτροπής που θα γίνει τις προσεχείς ημέρες στην Πάφο της Κύπρου.
Ακολούθως υπήρξε ευρύτατος διάλογος, στον οποίον έλαβαν μέρος πολλοί Αρχιερείς, οι οποίοι ομίλησαν με αίσθημα ευθύνης και γνώσεως για τα μεγάλα αυτά θέματα. Κατά την συζήτηση διετυπώθησαν οι ακόλουθες θέσεις :
1. Διεπιστώθη η ανάγκη περαιτέρω πληρεστέρας ενημερώσεως της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, στα σημαντικά αυτά ζητήματα. Δηλώθηκε δε ότι εφεξής η Ιεραρχία θα λαμβάνη γνώση όλων των φάσεων των Διαλόγων, διαφορετικά κανένα κείμενο δεν δεσμεύει την Εκκλησία. Άλλωστε αυτό συνιστά το Συνοδικό Πολίτευμα της Εκκλησίας.
2. Ο Διάλογος πρέπει να συνεχισθεί, μέσα όμως στα ορθόδοξα εκκλησιολογικά και κανονικά πλαίσια, πάντοτε ύστερα από συνεννόηση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όπως πανορθοδόξως έχει αποφασισθεί.
3. Οι Εκπρόσωποι της Εκκλησίας μας στον συγκεκριμένο διάλογο έχουν σαφή γνώση της Ορθοδόξου Θεολογίας, της Εκκλησιολογίας και της Εκκλησιαστικής Παραδόσεως και προσφέρουν τις γνώσεις και τις δυνάμεις τους προς τον σκοπό «της των πάντων ενώσεως», «εν αληθεία» και μέσα στα απαραίτητα θεολογικά πλαίσια και τις αποφάσεις των Πανορθοδόξων Συνδιασκέψεων.
4. Το κείμενο της Ραβέννας και το κείμενο που πρόκειται να συζητηθεί στην Κύπρο τελούν υπό τον όρον της αναφοράς και εγκρίσεώς τους από τις κατά τόπους Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, επομένως και από την Εκκλησία της Ελλάδος, Συνοδικώς διασκεπτομένης. Αυτό πρακτικώς σημαίνει ότι δεν θα υπάρξουν τετελεσμένα γεγονότα, χωρίς Συνοδική Απόφαση της Ιεραρχίας. Οι Ιεράρχες είναι φύλακες της Ορθοδόξου Παραδόσεως, όπως ομολόγησαν κατά την εις Επίσκοπον χειροτονία τους.
5. Σχετικά με το κείμενο που θα αναφέρεται στο πρωτείο του πάπα της Ρώμης κατά την πρώτη χιλιετία, το οποίο θα καταρτισθή στην Κύπρο τις προσεχείς ημέρες, δόθηκε κατεύθυνση στους εκπροσώπους της Εκκλησίας μας να υποστηρίξουν, ώστε να εγγραφεί στο τελικό κείμενο η κανονική θέση του πρωτείου του πάπα Ρώμης κατά την πρώτη χιλιετία σε σχέση προς τις Οικουμενικές Συνόδους και σε αναφορά προς τον 3ον Κανόνα της Β Οικουμενικής Συνόδου και τον 28ο Κανόνα της Δ Οικουμενικής Συνόδου.
6. Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος παρακολουθεί και θα συνεχίσει να παρακολουθεί επαγρυπνούσα το θέμα των διαλόγων της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τους Ετεροδόξους, γι’ αυτό και θεωρεί ότι το, ως «Ομολογία Πίστεως» κείμενο, ως εκ περισσού.
Παρακαλεί δε τους πιστούς να εμπιστεύονται τους Ποιμένες τους και να απέχουν από ενέργειες, που είναι δυνατόν να δημιουργήσουν περαιτέρω προβλήματα.
Ταύτα συνεζήτησε και απεφάσισε ομοφώνως η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος με αίσθημα ευθύνης έναντι του Θεού, της αμωμήτου ημών πίστεως και παραδόσεως και του ευσεβούς λαού, προς δόξαν Θεού και εύκλειαν της Εκκλησίας.
Στην αρχή ανεγνώσθη το έγγραφο του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου σχετικά με την λεγομένη «Ομολογία Πίστεως», που υπεγράφη από Κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς, καθώς επίσης ανεγνώσθησαν και επιστολές των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών προς την Ιερά Σύνοδο, με σκοπό την ενημέρωσή τους για το κείμενο που υπεγράφη στην Ραβέννα και το προσχέδιο που πρόκειται να συζητηθεί τις προσεχείς ημέρες στην Κύπρο σχετικά με το πρωτείο του πάπα κατά την πρώτη χιλιετία.
Ήδη για τα θέματα αυτά έγινε λόγος και στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο του παρελθόντος Σεπτεμβρίου.
Μετά την ανάγνωση των ανωτέρω κειμένων, ο Μακαριώτατος εκάλεσε τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελέτιο, Πρόεδρο της Συνοδικής Επιτροπής Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων, Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο, Αντιπρόσωπο της Εκκλησίας της Ελλάδος στον Διάλογο μετά των Ρωμαιοκαθολικών και Περιστερίου κ. Χρυσόστομο, ως γνώστη των θεμάτων, επειδή ασχολήθηκε στο παρελθόν, να ενημερώσουν την Ιεραρχία τόσο για την πορεία του ανωτέρω διαλόγου, όσο και για το κείμενο της Ραβέννας και την Συνεδρία της Μικτής Θεολογικής Επιτροπής που θα γίνει τις προσεχείς ημέρες στην Πάφο της Κύπρου.
Ακολούθως υπήρξε ευρύτατος διάλογος, στον οποίον έλαβαν μέρος πολλοί Αρχιερείς, οι οποίοι ομίλησαν με αίσθημα ευθύνης και γνώσεως για τα μεγάλα αυτά θέματα. Κατά την συζήτηση διετυπώθησαν οι ακόλουθες θέσεις :
1. Διεπιστώθη η ανάγκη περαιτέρω πληρεστέρας ενημερώσεως της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, στα σημαντικά αυτά ζητήματα. Δηλώθηκε δε ότι εφεξής η Ιεραρχία θα λαμβάνη γνώση όλων των φάσεων των Διαλόγων, διαφορετικά κανένα κείμενο δεν δεσμεύει την Εκκλησία. Άλλωστε αυτό συνιστά το Συνοδικό Πολίτευμα της Εκκλησίας.
2. Ο Διάλογος πρέπει να συνεχισθεί, μέσα όμως στα ορθόδοξα εκκλησιολογικά και κανονικά πλαίσια, πάντοτε ύστερα από συνεννόηση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όπως πανορθοδόξως έχει αποφασισθεί.
3. Οι Εκπρόσωποι της Εκκλησίας μας στον συγκεκριμένο διάλογο έχουν σαφή γνώση της Ορθοδόξου Θεολογίας, της Εκκλησιολογίας και της Εκκλησιαστικής Παραδόσεως και προσφέρουν τις γνώσεις και τις δυνάμεις τους προς τον σκοπό «της των πάντων ενώσεως», «εν αληθεία» και μέσα στα απαραίτητα θεολογικά πλαίσια και τις αποφάσεις των Πανορθοδόξων Συνδιασκέψεων.
4. Το κείμενο της Ραβέννας και το κείμενο που πρόκειται να συζητηθεί στην Κύπρο τελούν υπό τον όρον της αναφοράς και εγκρίσεώς τους από τις κατά τόπους Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, επομένως και από την Εκκλησία της Ελλάδος, Συνοδικώς διασκεπτομένης. Αυτό πρακτικώς σημαίνει ότι δεν θα υπάρξουν τετελεσμένα γεγονότα, χωρίς Συνοδική Απόφαση της Ιεραρχίας. Οι Ιεράρχες είναι φύλακες της Ορθοδόξου Παραδόσεως, όπως ομολόγησαν κατά την εις Επίσκοπον χειροτονία τους.
5. Σχετικά με το κείμενο που θα αναφέρεται στο πρωτείο του πάπα της Ρώμης κατά την πρώτη χιλιετία, το οποίο θα καταρτισθή στην Κύπρο τις προσεχείς ημέρες, δόθηκε κατεύθυνση στους εκπροσώπους της Εκκλησίας μας να υποστηρίξουν, ώστε να εγγραφεί στο τελικό κείμενο η κανονική θέση του πρωτείου του πάπα Ρώμης κατά την πρώτη χιλιετία σε σχέση προς τις Οικουμενικές Συνόδους και σε αναφορά προς τον 3ον Κανόνα της Β Οικουμενικής Συνόδου και τον 28ο Κανόνα της Δ Οικουμενικής Συνόδου.
6. Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος παρακολουθεί και θα συνεχίσει να παρακολουθεί επαγρυπνούσα το θέμα των διαλόγων της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τους Ετεροδόξους, γι’ αυτό και θεωρεί ότι το, ως «Ομολογία Πίστεως» κείμενο, ως εκ περισσού.
Παρακαλεί δε τους πιστούς να εμπιστεύονται τους Ποιμένες τους και να απέχουν από ενέργειες, που είναι δυνατόν να δημιουργήσουν περαιτέρω προβλήματα.
Ταύτα συνεζήτησε και απεφάσισε ομοφώνως η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος με αίσθημα ευθύνης έναντι του Θεού, της αμωμήτου ημών πίστεως και παραδόσεως και του ευσεβούς λαού, προς δόξαν Θεού και εύκλειαν της Εκκλησίας.
Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009
Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009
Ελένη Βιτάλη, «Γεια σου κύριε μενεξέ»
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος
Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης
Δίσκος: «Ο ήλιος ο ηλιάτορας»
Ελένη Βιτάλη, «Εις μνημόσυνον» (Άϊ γαρούφαλλό μου)
Μουσική: Αργύρης Κουνάδης
Στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας
Δίσκος: «Δεν περισσεύει υπομονή»
Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009
Η Ελένη Βιτάλη στο ραδιόφωνο…
Η κορυφαία ελληνίδα ερμηνεύτρια και τραγουδοποιός για πρώτη φορά παρουσιάζει τη δική της ραδιοφωνική εκπομπή... Κάθε Δευτέρα 23:00 - 00:00, με τίτλο «Ιστορίες μιας ζωής άλλης» στο ανανεωμένο πρόγραμμα του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος ( 89,5»), το οποίο μπορεί ν’ ακούσει κανείς σε όλη την Ελλάδα μέσα από τα fm, αλλά και από το διαδίκτυο…
Η αποστολή της Εκκλησίας...
«...Πρέπει να στρέψουμε τα μάτια μας σ' αυτούς για τους οποίους πάντοτε ισχυριζόμαστε πως είναι τα παραδείγματα και οι διδάσκαλοί μας, στους άγιους Πατέρες της Εκκλησίας, και να δούμε λίγο βαθύτερα την αντίληψή τους για το θεολογικό καθήκον. Σαφέστατα δεν ήταν λιγότερο διανοητές. Και όμως υπάρχει κάποια αποφασιστική διαφορά μεταξύ αυτών και των συγχρόνων θεολογικών μελετητών. Για όλους αυτούς αυτό που εμείς ονομάζουμε "πρακτικό" και που ουσιαστικά το αποκλείουμε από τα ακαδημαϊκά μας ενδιαφέροντα, δε σήμαινε τίποτε άλλο από τη μοναδική και όντως πολύ πρακτική φροντίδα του Χριστιανισμού για την αιώνια σωτηρία του ανθρώπου. Οι λέξεις και οι ιδέες ήταν γι' αυτούς συνδεδεμένες όχι απλώς με την Αλήθεια και το Σφάλμα, αλλά με την Αλήθεια που σώζει και με το σφάλμα που φέρνει μαζί του θάνατο και καταδίκη. Και αυτό που κάνει κάθε τους γραμμή που έγραψαν τόσο σοβαρή και τη θεολογία τους τόσο ζωντανή, που σημαίνει ακριβώς ποιμαντική, είναι η συνεχής, αληθινά "υπαρξιακή" τους απασχόληση και η ολοκληρωτική τους αφοσίωση στη σωτηρία του πραγματικού, συγκεκριμένου ανθρώπου. Η θεολογία τους, διανοητική καθώς είναι, δεν απευθύνεται στους "διανοούμενους", αλλά σε ολόκληρη την Εκκλησία με την σταθερή ελπίδα πως όλοι στην Εκκλησία έχουν λάβει το Πνεύμα της Αλήθειας και έχουν γίνει "θεολόγοι", δηλ. άνθρωποι που τους αφορά ο Θεός. Και η διαρκής αλήθεια της θεολογίας τους είναι το γεγονός πως οι ιδέες της συνδέονται πάντοτε με τις "πρακτικές" ανάγκες της Εκκλησίας, αποκαλύπτονται στη σωτηριολογική τους σημασία, ενώ οι πιο "πρακτικές" πλευρές της Εκκλησίας ριζώνουν στις έσχατες θεολογικές τους συνέπειες...».
(Από το βιβλίο του π. Αλεξάνδρου Σμέμαν «Η αποστολή της Εκκλησίας στο σύγχρονο κόσμο», εκδ. ΑΚΡΙΤΑΣ, σελ. 149 - 150).
Κική Δημουλά: «Εμμένω στην προσευχή…»
«Όταν θέλω να γράψω κάτι και δεν μπορώ να γράψω τίποτα, προσεύχομαι να μου σταλεί λίγη δύναμη από το μέγα παντοδύναμο. Παντοδύναμο είναι αυτό που δεν έχουμε. Κατά μιαν άλλη αίρεση, παντοδύναμες είναι οι αδυναμίες μας.
Πιστεύω ευλαβικά και στη σκοτεινή αδυναμία μας. Κάτι μου λέει ότι η πίσω πλευρά της είναι μια απρόοπτη σελήνη που φωτίζει αστραπιαία το άλλο περιοδικό ημισφαίριο, εκείνο της δημιουργικής απόγνωσής μας.
Τώρα που το σκέπτομαι, περίεργο, δεν έχω καταλήξει τι είναι πιο χρονοβόρο, να μιλώ σε άνθρωπο ή να αγκαλιάζω αφανέρωτο τον Θεό με την ανημπόρια μιας προσευχής;
Όπως και να ’ναι, εμμένω στην προσευχή κι ας θεωρείται πως είναι ένα αναχρονιστικό κουτί παραπόνων ξέχειλο, ξεχασμένο, μια εικόνα παραμελημένης, προαποφασισμένα αταχυδρόμητης ανάγκης. Γι’ αυτό και εμμένω. Επειδή η εμμονή είναι ένα χρέος απέναντι στον όρκο που δώσαμε στην ελπίδα, ότι δε θα την εγκαταλείψουμε ποτέ, ούτε κι όταν εκείνη μας εγκαταλείψει…».
(Αποσπάσματα από το βιβλίο της ποιήτριας και ακαδημαϊκού Κικής Δημουλά «Έρανος σκέψεων για την ανέγερση τίτλου υπέρ της αστέγου αυτής ομιλίας», «Ίκαρος» 2009).
Πιστεύω ευλαβικά και στη σκοτεινή αδυναμία μας. Κάτι μου λέει ότι η πίσω πλευρά της είναι μια απρόοπτη σελήνη που φωτίζει αστραπιαία το άλλο περιοδικό ημισφαίριο, εκείνο της δημιουργικής απόγνωσής μας.
Τώρα που το σκέπτομαι, περίεργο, δεν έχω καταλήξει τι είναι πιο χρονοβόρο, να μιλώ σε άνθρωπο ή να αγκαλιάζω αφανέρωτο τον Θεό με την ανημπόρια μιας προσευχής;
Όπως και να ’ναι, εμμένω στην προσευχή κι ας θεωρείται πως είναι ένα αναχρονιστικό κουτί παραπόνων ξέχειλο, ξεχασμένο, μια εικόνα παραμελημένης, προαποφασισμένα αταχυδρόμητης ανάγκης. Γι’ αυτό και εμμένω. Επειδή η εμμονή είναι ένα χρέος απέναντι στον όρκο που δώσαμε στην ελπίδα, ότι δε θα την εγκαταλείψουμε ποτέ, ούτε κι όταν εκείνη μας εγκαταλείψει…».
(Αποσπάσματα από το βιβλίο της ποιήτριας και ακαδημαϊκού Κικής Δημουλά «Έρανος σκέψεων για την ανέγερση τίτλου υπέρ της αστέγου αυτής ομιλίας», «Ίκαρος» 2009).
Ανοίγει το αρχείο της Μητρόπολης Ιωαννίνων
Ξέρετε που βρίσκεται η γραπτή νεότερη ιστορία των Ιωαννίνων και της ευρύτερης περιοχής; Στο αρχείο της Μητρόπολης Ιωαννίνων.
Εκεί που θα «μπουν» επίσημα ερευνητές του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στο άμεσο μέλλον, σύμφωνα με την ανακοίνωση του ιδρύματος για τη συμφωνία την οποία υπέγραψε με τη Μητρόπολη. «Σας ενημερώνουμε ότι το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων υπέγραψε συμφωνία με τη Μητρόπολη Ιωαννίνων με στόχο την ανάπτυξη συνεργασίας σε ερευνητικούς και επιστημονικούς τομείς, που σχετίζεται με τη μελέτη των αρχείων της Μητρόπολης Ιωαννίνων (αρχείο Ιεράς Μητρόπολης, αρχείο Δημογεροντίας και αρχείο Αγαθοεργών Καταστημάτων Ιωαννίνων), στα οποία διασώζεται σπάνιο υλικό που αφορά την πολιτιστική ταυτότητα της πόλεως των Ιωαννίνων και της Ηπείρου κατά τον 19ο και 20ο αιώνα», αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση.
Επί της ουσίας, αυτό σημαίνει ότι ένα κομμάτι του αρχείου θα ερευνηθεί συστηματικά από πανεπιστημιακά τμήματα, καθηγητές και υποψήφιους διδάκτορες, ώστε σε ένα κοντινό μέλλον να υπάρξουν διδακτορικές διατριβές για τα Γιάννενα και την Ήπειρο, βασισμένες σε πρωτότυπο υλικό από τα αρχεία της Μητρόπολης.Επίσης, σύμφωνα πάντα με την ανακοίνωση, οι δύο συμβαλλόμενοι φορείς θέλουν να προσχωρήσουν στην ψηφιοποίηση και διαδικτυακή προβολή των περιεχομένων του ιστορικού αρχείου της Μητρόπολης «με την έκδοση πρωτότυπων μελετών που θα προκύψουν από τη μελέτη του πρωτογενούς υλικού, καθώς και με αναστατικές εκδόσεις σημαντικών εγγράφων».
Το αρχείο της Μητρόπολης είναι σημαντικότατο, καθώς δεν υπάρχει πλουσιότερο υλικό για την ιστορία της πόλης πουθενά αλλού, τόσο για την περίοδο πριν την απελευθέρωση, αλλά και (κυρίως) για μετά από αυτήν. Ειδικά για την περίοδο του μεσοπολέμου και του Εμφυλίου, το αρχείο που κρατάει η Μητρόπολη Ιωαννίνων αποτελείται (και) από επίσημα έγγραφα του ελληνικού κράτους (αστυνομία, στρατός) τα οποία κατά την έκδοσή τους κυκλοφορούσαν διαβαθμισμένα ως απόρρητα. Μερικές από τις εντυπωσιακότερες τοπικές ιστορίες, πολιτικές και κοινωνικές, βρίσκονται εκεί, μακριά από τη δημοσιότητα, ενώ ακόμη περισσότερες παραμένουν γνωστές σε πολύ λίγους ανθρώπους, από προφορικές μαρτυρίες.
Αναμένεται… δημοσιοποίηση
Βέβαια, η Μητρόπολη είχε ήδη μπει σε πρόγραμμα ψηφιοποίησης προ ετών, μέσω της Κοινωνίας της Πληροφορίας. Με αυτό το πρόγραμμα, στο διαδίκτυο πέρασε ένα πολύ μικρό κομμάτι του αρχείου της Μητρόπολης, κυρίως σε ό,τι αφορά τις μονές τις, καθώς και ελάχιστα κομμάτια από τις διαθήκες των ευεργετών, οπότε η… αναμονή για τη δημοσιοποίηση του ψηφιοποιημένου αρχείου και πέρα από το ακαδημαϊκό επίπεδο, των αρχείων που έχουν ψηφιοποιηθεί ήδη, είναι δεδομένη. Το προβλέπει άλλωστε και το πρόγραμμα της ΚτΠ. Η συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, κυρίως τις σχολές της Φιλοσοφικής και των Επιστημών Αγωγής, συνίσταται στην περαιτέρω έρευνα των αρχείων, ανάλογα με τη χρονική περίοδο ή το τεχνικό κομμάτι που καλύπτουν οι αναμειγνυόμενοι. Για παράδειγμα, στο τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυθχολογίας, λειτουργεί ήδη τμήμα ψηφιοποίησης στο Εργαστήριο Ερευνών Νεοελληνικής Φιλοσοφίας. Οι επαφές μεταξύ Μητρόπολης και πανεπιστημίου που κατέληξαν στη χθεσινή υπογραφή της συμφωνίας, κρατάνε μια τριετία περίπου.
(Από τη γιαννιώτικη εφημερίδα «Ηπειρωτικός Αγών»)
Εκεί που θα «μπουν» επίσημα ερευνητές του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στο άμεσο μέλλον, σύμφωνα με την ανακοίνωση του ιδρύματος για τη συμφωνία την οποία υπέγραψε με τη Μητρόπολη. «Σας ενημερώνουμε ότι το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων υπέγραψε συμφωνία με τη Μητρόπολη Ιωαννίνων με στόχο την ανάπτυξη συνεργασίας σε ερευνητικούς και επιστημονικούς τομείς, που σχετίζεται με τη μελέτη των αρχείων της Μητρόπολης Ιωαννίνων (αρχείο Ιεράς Μητρόπολης, αρχείο Δημογεροντίας και αρχείο Αγαθοεργών Καταστημάτων Ιωαννίνων), στα οποία διασώζεται σπάνιο υλικό που αφορά την πολιτιστική ταυτότητα της πόλεως των Ιωαννίνων και της Ηπείρου κατά τον 19ο και 20ο αιώνα», αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση.
Επί της ουσίας, αυτό σημαίνει ότι ένα κομμάτι του αρχείου θα ερευνηθεί συστηματικά από πανεπιστημιακά τμήματα, καθηγητές και υποψήφιους διδάκτορες, ώστε σε ένα κοντινό μέλλον να υπάρξουν διδακτορικές διατριβές για τα Γιάννενα και την Ήπειρο, βασισμένες σε πρωτότυπο υλικό από τα αρχεία της Μητρόπολης.Επίσης, σύμφωνα πάντα με την ανακοίνωση, οι δύο συμβαλλόμενοι φορείς θέλουν να προσχωρήσουν στην ψηφιοποίηση και διαδικτυακή προβολή των περιεχομένων του ιστορικού αρχείου της Μητρόπολης «με την έκδοση πρωτότυπων μελετών που θα προκύψουν από τη μελέτη του πρωτογενούς υλικού, καθώς και με αναστατικές εκδόσεις σημαντικών εγγράφων».
Το αρχείο της Μητρόπολης είναι σημαντικότατο, καθώς δεν υπάρχει πλουσιότερο υλικό για την ιστορία της πόλης πουθενά αλλού, τόσο για την περίοδο πριν την απελευθέρωση, αλλά και (κυρίως) για μετά από αυτήν. Ειδικά για την περίοδο του μεσοπολέμου και του Εμφυλίου, το αρχείο που κρατάει η Μητρόπολη Ιωαννίνων αποτελείται (και) από επίσημα έγγραφα του ελληνικού κράτους (αστυνομία, στρατός) τα οποία κατά την έκδοσή τους κυκλοφορούσαν διαβαθμισμένα ως απόρρητα. Μερικές από τις εντυπωσιακότερες τοπικές ιστορίες, πολιτικές και κοινωνικές, βρίσκονται εκεί, μακριά από τη δημοσιότητα, ενώ ακόμη περισσότερες παραμένουν γνωστές σε πολύ λίγους ανθρώπους, από προφορικές μαρτυρίες.
Αναμένεται… δημοσιοποίηση
Βέβαια, η Μητρόπολη είχε ήδη μπει σε πρόγραμμα ψηφιοποίησης προ ετών, μέσω της Κοινωνίας της Πληροφορίας. Με αυτό το πρόγραμμα, στο διαδίκτυο πέρασε ένα πολύ μικρό κομμάτι του αρχείου της Μητρόπολης, κυρίως σε ό,τι αφορά τις μονές τις, καθώς και ελάχιστα κομμάτια από τις διαθήκες των ευεργετών, οπότε η… αναμονή για τη δημοσιοποίηση του ψηφιοποιημένου αρχείου και πέρα από το ακαδημαϊκό επίπεδο, των αρχείων που έχουν ψηφιοποιηθεί ήδη, είναι δεδομένη. Το προβλέπει άλλωστε και το πρόγραμμα της ΚτΠ. Η συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, κυρίως τις σχολές της Φιλοσοφικής και των Επιστημών Αγωγής, συνίσταται στην περαιτέρω έρευνα των αρχείων, ανάλογα με τη χρονική περίοδο ή το τεχνικό κομμάτι που καλύπτουν οι αναμειγνυόμενοι. Για παράδειγμα, στο τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυθχολογίας, λειτουργεί ήδη τμήμα ψηφιοποίησης στο Εργαστήριο Ερευνών Νεοελληνικής Φιλοσοφίας. Οι επαφές μεταξύ Μητρόπολης και πανεπιστημίου που κατέληξαν στη χθεσινή υπογραφή της συμφωνίας, κρατάνε μια τριετία περίπου.
(Από τη γιαννιώτικη εφημερίδα «Ηπειρωτικός Αγών»)
Ξεκινούν οι Νεανικές Συνάξεις
Την Κυριακή 11 Οκτωβρίου ξεκινούν οι Νεανικές Συνάξεις στις Ενορίες της Μητροπόλεώς μας με τον καθιερωμένο Αγιασμό σε κάθε Ενοριακό Ναό.
Καλούμε τη νεολαία, να πλαισιώσει τις Συνάξεις αυτές, ώστε μαζί να προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε παραστάσεις, αλλά κυρίως βιωματικές εμπειρίες μέσα από το χώρο της Εκκλησίας, που είναι έκδηλη η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο και μάλιστα θυσιαστική, με σκοπό τη μεταμόρφωση του κόσμου, την δική μας μεταμόρφωση.
Επίσης θα ξεκίνησαν οι παράλληλες, με τις νεανικές συνάξεις δημιουργικές δραστηριότητες, όπως διδασκαλία μουσικής και μουσικών οργάνων, Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, χορών, ζατρικίου κ.λ.π., που σκοπό έχουν να δώσουν ερεθίσματα στα νιάτα μας ώστε να αποκτήσουν περισσότερες γνώσεις και να γνωρίσουν την ψυχαγωγία μέσα από την ομάδα και το παιγνίδι. Καλούμεθα όλοι να εμπιστευθούμε τα παιδιά μας στον Θεό μας, ο οποίος γνωρίζει καλύτερα από όλους μας τις ανάγκες τους και τις θεραπεύει με τη δική Του αγαπητική διάθεση.
Καλούμε τη νεολαία, να πλαισιώσει τις Συνάξεις αυτές, ώστε μαζί να προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε παραστάσεις, αλλά κυρίως βιωματικές εμπειρίες μέσα από το χώρο της Εκκλησίας, που είναι έκδηλη η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο και μάλιστα θυσιαστική, με σκοπό τη μεταμόρφωση του κόσμου, την δική μας μεταμόρφωση.
Επίσης θα ξεκίνησαν οι παράλληλες, με τις νεανικές συνάξεις δημιουργικές δραστηριότητες, όπως διδασκαλία μουσικής και μουσικών οργάνων, Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, χορών, ζατρικίου κ.λ.π., που σκοπό έχουν να δώσουν ερεθίσματα στα νιάτα μας ώστε να αποκτήσουν περισσότερες γνώσεις και να γνωρίσουν την ψυχαγωγία μέσα από την ομάδα και το παιγνίδι. Καλούμεθα όλοι να εμπιστευθούμε τα παιδιά μας στον Θεό μας, ο οποίος γνωρίζει καλύτερα από όλους μας τις ανάγκες τους και τις θεραπεύει με τη δική Του αγαπητική διάθεση.
Σας περιμένουμε, λοιπόν, όλους…
(Από την Ι. Μ. Ιωαννίνων)
(Από την Ι. Μ. Ιωαννίνων)