Τα όρια της συγχωρητικότητας

Σχόλιο στο Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της ΙΑ´ Κυριακής του Ματθαίου: Ματ 18:23-35.

Ο Χριστός με την παραβολή του αχάριστου δούλου είναι σαφής στην προειδοποίησή του. Η παραγραφή του χρέους προς τον Θεό παραμένει χωρίς αντίκρισμα, αν οι άνθρωποι δεν παραγράφουν τα χρέη των συνανθρώπων τους προς τους ίδιους. Και αυτό γιατί από τη στιγμή που δεν συγχωρεί κανείς τον συνάνθρωπό του δηλώνει ότι δεν αποδέχεται την ευεργεσία που του πρόσφερε ο Θεός, κατά συνέπεια, ακόμα κι αν είναι βαφτισμένος χριστιανός, βιώνει τον Θεό και τη σχέση του μαζί του ακριβώς όπως ο άνθρωπος της προχριστιανικής εποχής. Αυτό δηλώνεται σαφέστατα με την προσεκτική επιλογή των αντωνυμιών από τον ευαγγελιστή· στην τελευταία φράση του ο Ιησούς προειδοποιεί: «Έτσι θα κάνει και σ’ εσάς ο ουράνιος Πατέρας μου» (Ματ 18:35). 

Ο Ιησούς δεν μιλάει πλέον για τον ουράνιο Πατέρα όλων, αλλά για τον δικό του Πατέρα που στέκεται απέναντι στους άλλους. Ο Θεός για εκείνους που δεν συγχωρούν δεν είναι πια ο σπλαχνικός Πατέρας της Παραβολής του Ασώτου που δεν λογαριάζει τίποτα αφού τα έχει συγχωρέσει όλα, αλλά ο εκδικητής – τιμωρός Θεός της Σοφίας Σειράχ και των Ψαλμών, ο οποίος «με ακρίβεια καταγράφει τις αμαρτίες του καθένα», ενσαρκώνοντας τις ελπίδες των αδικημένων για εκδίκηση...

Μιλτιάδης Κωνσταντίνου