"Με την Πρωτομαγιάν..."

…Ήτο ήδη δεκαεπταέτις, κ’ εφαίνετο να είναι είκοσιν ετών, εν υπερακμή ρώμης και καλλονής, ομοία με την Πρωτομαγιάν, το κορύφωμα τούτο της ανοίξεως, την ετοίμην να παραδώση τα σκήπτρα εις το αδυσώπητον και δρεπανοφόρον θέρος - έρος...

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, "Θέρος – έρος"

Απ' το Συναξάρι του Μάη...

2 Mαΐου:

Μνήμη της ανακομιδής του ιερού Λειψάνου του εν Αγίοις Πατρός ημών Αθανασίου, Πατριάρχου Αλεξανδρείας.

5 Mαΐου:

Της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Ειρήνης.

Διαβάστε σχετικά, μ' ένα κλικ στο Συναξάρι:
http://www.ec-patr.org/gr/saints/mon05.htm

Κ. Π. Καβάφης

Αλεξάνδρεια, 29 Απριλίου 1863 - 29 Απριλίου 1933

Σεραφείμ

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Σεραφείμ

(ο από Ιωαννίνων)

Αύγουστος 1913 - 10 Απριλίου 1998

Πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο, δείτε μια ιστορική φωτογραφία, από την άφιξη του Σεραφείμ στα Ιωάννινα, ως Μητροπολίτου Ιωαννίνων, εν έτει 1958:

http://eiskopanous.blogspot.com/2010/04/blog-post_19.html

Οι Μυροφόρες

«...Αυτό είναι το νόημα της Κυριακής των Μυροφόρων. Μάς υπενθυμίζει πως η αγάπη και η αφοσίωση λίγων ατόμων έλαμψε φωτεινά στο μέσο του απελπιστικού σκοταδιού. Μάς καλεί να εξασφαλίσουμε πώς σ’ αυτόν τον κόσμο η αγάπη και η αφοσίωση δε θα εξαφανισθούν, ούτε θα πεθάνουν. Κρίνει την έλλειψη θάρρους, το φόβο μας, τον ατέλειωτο και δουλοπρεπή ορθολογισμό μας.
Οι μυστηριώδεις Ιωσήφ και Νικόδημος, και αυτές οι γυναίκες που πάνε στον τάφο την αυγή, καταλαμβάνουν τόσο λίγο χώρο στα ευαγγέλια. Ακριβώς εδώ όμως είναι που αποφασίζεται η αιώνια μοίρα του καθενός μας...».

(Από το βιβλίο του π. Αλέξανδρου Σμέμαν «Εορτολόγιο - Ετήσιος Εκκλησιαστικός Κύκλος», Εκδ. Ακρίτας).

Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του π. Αλέξανδρου, κάντε κλικ εδώ:
http://www.inagiounikolaoutouneou.gr/apps/gr/spag/3_1304398273.html

Κυριακή του Θωμά «στους Κοπάνους»

Γνωρίζουμε στα μέλη της Αγίας Εκκλησίας μας, ότι την ερχόμενη Κυριακή 22 Απριλίου (του Αντίπασχα ή του Θωμά) πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου («εις Κοπάνους») πόλεως Ιωαννίνων, σύμφωνα με το παρακάτω πρόγραμμα:

Σάββατο 21 Απριλίου:

19.00 μ.μ.: Μέγας Εσπερινός, με Αρτοκλασία.

Κυριακή 22 Απριλίου:

07.00 π.μ.: Όρθρος - Θεία Λειτουργία.

19.00 μ.μ.: Ιερά Παράκληση στον Απόστολο Θωμά.

Διαβάστε για την Κυριακή του Θωμά, κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://eiskopanous.blogspot.com/2011/04/blog-post_29.html

Αληθώς!

Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασιν, ζωήν χαρισάμενος...

«Κερί και τάμα...»

«Η Μεγάλη Εβδομάδα,

όπως στάζει κερί και τάμα...»

(Κική Δημουλά)

Ευχές για μια

Καλή Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα...

Καλή Ανάσταση...

Ο Χρήστος Γιανναράς για τη Μ. Εβδομάδα

Διαβάστε κείμενα του ομότιμου καθηγητή Χρ. Γιανναρά για τη Μεγάλη Εβδομάδα, που επαναδημοσιεύτηκαν στο blog μας σε παλιότερες αναρτήσεις, κλικάροντας στους παρακάτω συνδέσμους:

http://eiskopanous.blogspot.com/2009/04/m.html

http://eiskopanous.blogspot.com/2010/03/blog-post_26.html

http://eiskopanous.blogspot.com/2010/03/o.html

http://eiskopanous.blogspot.com/2011/04/blog-post_1728.html

Το μέλος της Μ. Εβδομάδος κατά τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη

Του Παναγιώτη Α. Ανδριόπουλου

Την Μεγάλη Παρασκευή ο υμνωδός, εκστατικός προ του μεγαλείου της θυσίας του Θεανθρώπου, αναφωνεί: «Ποῖα ἄσματα μέλψω τῇ σῇ ἐξόδῳ, οἰκτίρμον;» Η ποίηση και η μουσική της Μεγάλης Εβδομάδος είναι σίγουρα η κορύφωση της Ορθόδοξης Υμνογραφίας, που προσφέρει στον άνθρωπο την δυνατότητα βιώσεως της σιωπής, τη δυνατότητα βιώσεως του μυστηρίου της ανακεφαλαίωσης της σωτηρίας ανθρώπου και κόσμου, μέσα από τη λατρεία. Το «σήμερον» της θείας λατρείας, «σήμερον ὁ Χριστός παραγίνεται ἐν τῇ οἰκία τοῦ φαρισαίου», «σήμερον κρεμᾶται ἐπί ξύλου», «τήν σήμερον μυστικῶς ὁ μέγας Μωϋσῆς προδιετυποῦτο», αυτή η αμεσότητα, η παροντοποίηση των σωτηριωδών γεγονότων που συνδέονται με τα Πάθη του Χριστού, πραγματοποιείται με τα δρώμενα που προβλέπονται από το Τυπικό της Εκκλησίας - λιτάνευση της εικόνας του Νυμφίου, του Σταυρού, του Επιταφίου - αλλά κυρίως με το βασικότερο μέσον της εκκλησιαστικής μας λατρείας, τον λόγο του ύμνου, και το μουσικό ένδυμά του. Ο θεολογικός και πατερικός λόγος, γίνεται ποιητικός, γίνεται φωνή της Εκκλησίας, περιβεβλημένος, μάλιστα, το ελκυστικό ένδυμα της μελωδίας.

Η μελωδία υπάρχει για τον Λόγο, και όχι ως αυθυπόστατο καλλιτεχνικό μέσο. Σκοπός της δεν είναι η τέρψη ή η συναισθηματική διέγερση - τη Μεγάλη Εβδομάδα ιδιαίτερα ελλοχεύει ο κίνδυνος του συναισθηματισμού - αλλά η υποβοήθηση του λόγου να διεισδύσει στα βάθη της υπάρξεως, δημιουργώντας διάθεση προσευχητική, κατάνυξη και αυτομεμψία. Δεν είναι μουσική ακροάματος, αλλά λειτουργική. Διακονεί το μυστήριο του ένσαρκου Λόγου, επενδύοντας τον θεολογικό λόγο, για να μπορεί το σώμα της Εκκλησίας να «πλέκει» στον Θεό Λόγο «ἐκ λόγων μελωδίαν». Γι' αυτό και δεν βρήκαν στην Ορθόδοξη Λατρεία ποτέ θέση τα μουσικά όργανα. Στην Εκκλησία, «όργανο» γλυκύφθογγο του Αγίου Πνεύματος γίνεται ο πιστός, με την καθαρή καρδιά του. «Αὐτός ὁ ἄνθρωπος, ψαλτήριον γενόμενος», όπως λέει ο Μέγας Αθανάσιος. Αλλά ούτε και άλλες νεωτερίζουσες μορφές αποδόσεως των ύμνων έχουν θέση στην Ορθόδοξη Λατρεία.

Ο κυρ-Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, εραστής της γνήσιας Βυζαντινής μουσικής, προβαίνει σε διάφορα έργα του (άρθρα, διηγήματα, «αποσπάσματα σκέψεων») στην διατύπωση καίριων παρατηρήσεων για τα μέλος της Μ. Εβδομάδος...

Διαβάστε τη συνέχεια, κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://www.i-m-patron.gr/keimena/papadiam_pasxa.html