Λατρεύουμε τις επετείους διότι...

Τίποτα πιο εγκληματικό όσο η ανευθυνότητα. Η επιπολαιότητα, η ασυνέπεια, η διαφθορά, η απερισκεψία. Συμπεριφορές που μαστίζουν πάντοτε τον τόπο και καθημερινά προκαλούν δράματα. Ε, ναι, έρχεται και μια ώρα που φέρνουν ακραίες τραγωδίες, τέτοιες που δεν χωράει ο ανθρώπινος νους.

Πώς να εντοπίσεις τις πηγές, τις αιτίες, τις προθέσεις; Είναι ρευστές σα χυμένο λάδι και πλημμυρίζει τη γενική ζωή του τόπου. Όλο γλιστράς, όλο κάποιος γκρεμίζεται.

Θα τιμωρηθεί μια στιγμή ένας άμεσος φταίχτης. Όπως τα θύματα βρέθηκαν εκεί την κακιά ώρα, έτσι και οι φταίχτες βρέθηκαν εκεί μέσα από το τεράστιο σακούλι των φταιχτών. Κι αυτό είναι το φριχτά δύσκολο για τη δικαιοσύνη, διότι η ανευθυνότητα δεν θεωρείται δόλος, ενώ τα καρμπόν θα συνεχίσουν να αναπαράγουν αντίγραφα όσων τώρα εμπλέκονται. Γιατί είναι μια άθλια ανεύθυνη, ανώριμη νοοτροπία που δεν συλλαμβάνεται, δεν τιμωρείται, δεν τελειώνει, δεν τιμωρούμαστε που την ανεχόμαστε εθελοτυφλώντας για πολλά φοβερά.

Λατρεύουμε τις επετείους διότι εκτονώνουν ασύστολα. Σήμερα θρηνούμε και φωνάζουμε τόσο ηχηρά και από, συνειδητή ή υποσυνείδητη, ενοχή του καθενός μας. Εντός μας κρύβουμε όλοι μας σταθμάρχες, διαφθορείς, πολιτικούς σαν αυτούς που ψηφίζουμε, ακόμα και παιδιά αθώα και νεκρά που μέσα στη νύχτα ταξιδεύουν.

 

Μάρω Βαμβουνάκη

 

Λειτουργούσε κάποτε...

Λειτουργούσε κάποτε ο πατήρ Τύχων ο Ρώσος, τον οποίο διακονούσε ο Άγιος Παϊσιος και στη μεγάλη είσοδο, μετά την είσοδο των Τιμίων Δώρων, εισήλθε ο πατήρ Τύχων στο Άγιο Βήμα και βλέπει τους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ και τους λέει με τα σπαστά Ελληνικά του: – Μιχαήλο ντεξιά και Γαβριήλο αριστερά! Τους υπέδειξε με το χέρι, που ακριβώς να πάρουν θέσουν για να κυκλώσουν την Αγία Τράπεζα. Και άγγελε φύλακα μου, ντίπλα μου και εννούσε τον άγγελο φύλακά του! Και να τα ακούει όλα αυτά, ο Άγιος Παϊσιος και βρύσες δακρύων τα μάτια του! Τι μυσταγωγία ήταν εκείνη!

Τι Θεία Λειτουργία ήτανε εκείνη, που ένωσε τα ουράνια με τα επίγεια!

 

Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα

 

Ορθόδοξοι είναι εκείνοι...

Ορθόδοξοι είναι εκείνοι που υπερβαίνουν την Φαρισαϊκή δικαιοσύνη, την δικαίωση των έργων και την αυτοδικαίωση και, σαν τον Τελώνη, ζητούν το έλεος του Θεού. Είναι εκείνοι που διακρίνονται για την μεγάλη αρετή της αυτομεμψίας. Πρέπει να σημειωθή ότι η αυτομεμψία ή όπως λέγει ο Μ. Βασίλειος η πρωτολογία (να λέμε εμείς τον πρώτο λόγο εναντίον του εαυτού μας) είναι ουσιώδες στοιχείο του ορθοδόξου ήθους. Επειδή είναι πάντοτε συνδεδεμένη με την ταπείνωση της ψυχής, γι’ αυτό εκείνος που έχει αυτή την αρετή δείχνει την παρουσία της θείας Χάριτος. Η αυτομεμψία είναι η "αφανής προκοπή" κατά τους αγίους Πατέρας. Δεν αφήνει περιθώρια να δημιουργηθή το άγχος και όλα τα ψυχολογικά συμπλέγματα για τα οποία μιλάει η σύγχρονη ψυχολογία, η οποία άλλωστε είναι δημιούργημα του κλίματος της αυτοδικαιώσεως και της Φαρισαϊκής δικαιοσύνης του δυτικού Χριστιανισμού. Αυτή η διαφορά εκφράζεται και στον τρόπο λατρείας. Οι Ορθόδοξοι στα τροπάριά μας μιλάμε για αμαρτία και ζητούμε το έλεος του Θεού, ενώ οι δυτικοί και η δυτικοποιημένη θρησκευτικότητα αρέσκονται στα "τραγουδάκια" που είναι εμποτισμένα στην αυτοδικαίωση...

Ιερόθεος,

Μητροπολίτης Ναυπάκτου.

 

Η πίστη μας είναι ευχαριστιακή!

Πίστη στο Θεό είναι και να χαιρόμαστε, να θαυμάζουμε τα ατελείωτα δώρα του, στα μεγάλα και τα μικρά, που καθημερινά συναντούμε. Όχι να θρηνούμε και να παραπονιόμαστε για το κάθε τι, στα μεγάλα και τα μικρά. 

Οι άγιοι ήταν σαν εκστατικά παιδιά! Ως το βράδυ είναι Κυριακή και κάτι μέσα στην Κυριακή να βρείτε να χαρείτε. Η πίστη μας είναι ευχαριστιακή!

Μάρω Βαμβουνάκη 

Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου

«Με αφορμή το ευαγγέλιο της ημέρας να θυμίσω πως η αθεΐα δε είναι φαινόμενο που αφορά μόνο τους άθεους, αλλά και τους πιστούς». 

«Αφήνω την προτεραιότητα σε αυτόν που είναι δίπλα μου χωρίς να λέω ποιος είμαι και τι κάνω. Αυτήν τη διαγωγή είχαν οι άγιοι. Γιατί, όποιες αρετές κι αν έχουμε, έχουμε τελικά ανάγκη από το έλεος του Κυρίου».

π. Αλέξανδρος Καριώτογλου

«Ο άνθρωπος πρέπει να φάει για να ζήσει, να μετασχηματίσει τον κόσμο στο κορμί του σε σάρκα και αίμα».

 

π. Αλέξανδρος Σμέμαν

 

Καλό Τριώδιο!

Η χαρμολύπη, το χαροποιόν πένθος, κατά τον άγιο Ιωάννη της Κλίμακος, το γλυκύπικρον κατά τη Σαπφώ, τα βλογημένα δάκρυα του αγίου Ισαάκ του Σύρου...

Η ζωή, ο θάνατος, ο έρωτας, η απώλεια, το ανέφικτο...

Ανοίγει λοιπόν η κατανυκτικότερη περίοδος του λειτουργικού έτους.

Περνάει στο αίμα το ρίγος των ύμνων που ακούγονται στους ναούς από τώρα έως το Πάσχα.

Ευλογία και τύχη αν μείνει κάποιος όρθιος με την καρδιά στραμμένη στην ελπίδα της αναστάσιμης χαράς και δεν τον καταβάλουν τα εμπόδια και οι θλίψεις.

Τι να σου κάνει κι η Άνοιξη...

Τι να σου κάνουν και τ' ανθρώπινα...

Νόνη Σταματέλου

Καλό Τριώδιο...

Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ. Θεέ μου, σπλαχνίσου κι ελέησέ με τον αμαρτωλό. Αυτά έλεγε ο τελώνης. Δεν απαριθμούσε ούτε τα καλά του έργα ούτε τα κακά. Ο Θεός τα γνωρίζει όλα. Κι ο Θεός δεν επιθυμεί την απαρίθμηση των αμαρτιών, αλλά την ταπείνωση και τη μετάνοια για όλ’ αυτά. Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ.

Τα λόγια αυτά τα λένε όλα. Θεέ μου, Εσύ είσαι ο γιατρός κι εγώ ο άρρωστος. Μόνο Εσύ μπορείς να με θεραπεύσεις, σε Σένα μόνο ανήκω. Ο γιατρός είσαι Εσύ, θεραπεία είναι το έλεός Σου. Λέγοντας ο άρρωστος, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ, είναι σα να λέει με ειλικρινή μετάνοια: «Γιατρέ, δώσε τη θεραπεία σε μένα τον άρρωστο. Κανένας άλλος στον κόσμο δεν μπορεί να με θεραπεύσει παρά μόνο Εσύ, Θεέ μου. «Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα» (Ψαλμ. ν’ 6). Από τους ανθρώπους δεν υπάρχει βοήθεια για μένα, όσο δίκαιοι κι αν είναι αυτοί. Μόνο Εσύ μπορείς να με βοηθήσεις. Τίποτ’ άλλο δεν μπορεί να με βοηθήσει. Ούτε η νηστεία μου, ούτε το δέκατο της περιουσίας μου που δίνω ούτε όλα τα καλά μου έργα. Μόνο το ελεός Σου μπορεί να γειάνει τις πληγές μου σαν φάρμακο σωστικό. Ο έπαινος των ανθρώπων δεν μπορεί να θεραπεύσει τα τραύματά μου, μάλλον τα χειροτερεύει. Εσύ μόνο γνωρίζεις την αρρώστια μου κι Εσύ έχεις και τη θεραπεία. Είναι άσκοπο για μένα να πάω οπουδήποτε αλλού ή να προσευχηθώ σε οποιονδήποτε άλλον. Αν Εσύ με απορρίψεις, ο κόσμος ολόκληρος δεν μπορεί να με συγκρατήσει από την καταστροφή. Εσύ, μόνο Εσύ, Κύριε, μπορείς, αν το θέλεις. Θεέ μου, συχώρεσέ με, σώσε με. Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ…

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Κατά Χριστόν ταπείνωση...

Τέτοιος είναι ο παράδεισος του Κυρίου. Όλοι θα βρίσκονται μέσα στην αγάπη και από την κατά Χριστόν ταπείνωση όλοι θα χαίρονται να βλέπουν τους άλλους ανώτερούς τους. Η ταπείνωση του Χριστού κατοικεί στους μικρότερους κι αυτοί χαίρονται που είναι μικροί.

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

Μέρες Απελευθέρωσης

Ο Αρχιστράτηγος Διάδοχος Κωνσταντίνος με τον Υποστράτηγο Κ. Μοσχόπουλο στο Εμίν Αγά.

***

Ο Κωνσταντίνος με το επιτελείο του, βλέποντας ότι το Μπιζάνι δεν έπεφτε, σχεδίασε και εκτέλεσε αιφνιδιαστική επίθεση από τα αριστερά! Επικεφαλής αυτής της επιχείρησης ορίστηκε ο Μοσχόπουλος, ο οποίος διέθεσε τρεις φάλαγγες! Οι δυο πρώτες είχαν σκοπό την κατάληψη της Μανωλιάσας και η τρίτη ανέλαβε το σπουδαιότερο έργο: να περάσει τις δυτικές χιονισμένες πλαγιές της Ολύτσικας και να επιτεθεί κατά της Τσούκας Κωστάνιανης, του Αγίου Νικολάου Δωδώνης, του Αγίου Βλασίου Μοσπίνας και της Δορούτης! Επικεφαλής της τρίτης  φάλαγγας, ο Συνταγματάρχης Ν. Δελαγραμμάτικας.

Το πρωί της 20ης Φεβρουαρίου 1913 η δύσκολη αυτή επιχείρηση είχε επιτύχει όλους τους αντικειμενικούς σκοπούς,ανοίγοντας τον δρόμο προς τα... Γιάννινα!!!

Παύλος Γκαλντέμης

Αγκαλιάζει τους πάντες...

Η Εκκλησία υπάρχει όχι για να καταδικάζη, αλλά για να ελευθερώνη, όχι για να τιμωρή, αλλά για να σώζη. Περιμένει κάθε πονεμένη και βασανισμένη ψυχή για να της προσφέρη παρηγορία και παραμυθία. Αγκαλιάζει τους πάντες άνευ διακρίσεων, διότι βλέπει εις τον κάθε άνθρωπο την μοναδική και ανεπανάληπτη εικόνα του Θεού.

Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος

 

Με ανοικτή καρδιά...

"[…] όποιος θέλει να γνωρίσει την ανθρώπινη ψυχή, να αποχαιρετήσει τις μελέτες του και να περιπλανηθεί στον κόσμο με ανοικτή καρδιά.

Στη φρίκη των φυλακών, στα ψυχιατρικά άσυλα και τα νοσοκομεία, στις σκοτεινές ταβέρνες των προαστίων, στα πορνεία και τα χαρτοπαικτικά καταγώγια, στα κοσμικά σαλόνια, στο χρηματιστήριο, στις σοσιαλιστικές συγκεντρώσεις, στις εκκλησίες, μέσα από την αγάπη και το μίσος, την εμπειρία των παθών κάθε μορφής στο δικό του σώμα, θα δρέψει πλουσιότερες σοδειές γνώσης από αυτές που μπορούν να του προσφέρουν τα βιβλία και θα γνωρίσει πώς να συμπεριφέρεται ως γιατρός στον ασθενή, με αληθινή γνώση της ανθρώπινης ψυχής...".

~Καρλ Γιούνγκ