Ελπίδα η γιορτή!

Σεβασμός στους τρεις Ιεράρχες Τιμητές του Διαχρονικού Ελληνικού Πολιτισμού.

Τον Βασίλειο τον Μέγα Ιατρό Κοινοτιστή και Θεωρητικό της Αλληλοπεριχώρησης.

Τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό Εισηγητή της Ανθεκτικότητας της Αμφιθυμίας και της Επεξεργασίας των Δυσκολιών του Βίου!

Τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο, συνεχιστή του Πλάτωνα για την σοφία της σχέσης και της αλήθειας: «Η αλήθεια είναι έρως και η γνώση σχέση».

Το συνεχές του Λόγου και του Ελληνισμού!

Ελπίδα η γιορτή!

Και Δέσμευση: «Αμες δε γ´εσόμεθα πολλώ κάρρονες»

(Αγιογραφία από την Μονή Φιλανθρωπινών Νήσου Ιωαννίνων, Λιτή. Ανατολικός Τοίχος, 1530 ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ, Έργο του Φράγκου Κατελάνου. Από το βιβλίο Μοναστήρια Νήσου Ιωαννίνων-Ζωγραφική, σ. 81, Γενική Εποπτεία Μίλτος Γαρίδης και Αθανάσιος Παλιούρας, Ιωάννινα 1993).

Φώτης Μωρόγιαννης 

Στυλοβάτες της Εκκλησιακής Ορθοδοξίας...

Οι Τρεις Ιεράρχες υπήρξαν πρωτίστως οι στυλοβάτες της Εκκλησιακής Ορθοδοξίας, η οποία Εκκλησιακή Ορθοδοξία, ας το επαναλάβουμε ακόμα μία φορά, δεν έχει καμία σχέση με εθνικισμούς και κρατισμούς που υποδουλώνουν το πνεύμα σε ενδοκοσμικές σκοπιμότητες. Είναι κατηγορία πνευματική, οντολογική, πολιτισμική και εσχατολογική. Αγκαλιάζει όλον τον κόσμο. Δεν γνωρίζει φύλα, φυλές, χρώματα, θρησκευτικές ομολογίες («ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ»). Γι’ αυτό και έγκριτα η Ιστορία τους προσέφερε με παρρησία την εύστοχη ονομασία «Οικουμενικοί Διδάσκαλοι» και «Πόλου νοητού αστέρες σελασφόροι». Γιατί εχάρισαν στον κόσμο όχι μόνον το «ευ ζην», αλλά γιατί άνοιξαν κυρίως τον δρόμο του «εσχατολογικώς ευ ζην». Και αυτής της κληρονομιάς είμαστε κληρονόμοι. Μιας κληρονομιάς που δεν συγκρίνεται με τα πλούτη, με εξουσίες κα με όλα τα μεγαλεία του κόσμου. Να γιατί –και μόνον έτσι εξηγείται γιατί– όλοι οι μάρτυρες και όλοι οι άγιοι, που προβάλλει η Εκκλησία μας καθημερινά μέσα στο χρόνο ως πρότυπα και οδηγούς στη ζωή μας, έδιναν τα πάντα και στο τέλος την ζωή τους την ίδια, για να γίνουν μέτοχοι και κοινωνοί αυτού του μεγαλείου που ανθρώπινες λέξεις και ανθρώπινες γλώσσες αδυνατούν να περιγράψουν και να ορίσουν.

Αλλά οι Τρεις Ιεράρχες δεν εστάθηκαν σε θεωρητικά κατασκευάσματα, προχώρησαν κατ’ αρχήν βαθύτερα. Πριν απ’ όλα καθόρισαν την σχέση που μπορεί να διέπει τον δάσκαλο με τον μαθητή, μία πρακτική και μία διάσταση Παιδείας, που σήμερα δυστυχώς έχουν ατονίσει αρκετά...

Γρηγόριος Παπαθωμάς,

Μητροπολίτης Περιστερίου.

Φωστῆρες ὑπέρλαμπροι...

Φωστῆρες ὑπέρλαμπροι, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, τὸν κόσμον ἐφωτίσατε, ταῖς διδαχαῖς ὑμῶν, Πατέρες θεόσοφοι, τήξαντες τὰς αἱρέσεις, πάντων τῶν κακοδόξων, σβέσαντες τὰς φλογώδεις, τῶν βλασφήμων συγχύσεις, διὸ ὡς Ἱεράρχαι Χριστοῦ, πρεσβεύσατε σωθῆναι ἡμᾶς.

Από την υμνογραφία της εορτής