«Και νέον έτος αριθμεί την του Χριστού περιτομή και τη μνήμη του Αγίου Ιεράρχου Βασιλείου...»

Βασιλείου του Μεγάλου:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2012/12/blog-post_6411.html

Η βασιλόπιτα:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2012/12/blog-post_30.html

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης για την Πρωτοχρονιά:

http://www.myriobiblos.gr/afieromata/christougenna_2003/text1_tria.html

Ο Προικονήσου Ιωσήφ για Πρωτοχρονιά και Άγιο Βασίλειο:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2011/12/blog-post_28.html

Xριστούγεννα: το «πώς» και το «τι»

Διαβάστε τη φετεινή χριστουγεννιάτικη επιφυλλίδα του καθηγητή Χρήστου Γιανναρά, κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο, από την εφημερίδα Καθημερινή:

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_22/12/2013_533432

Το μυστήριο της Θείας του Σωτήρος Ενανθρωπήσεως…

Γράφει ο Μιχάλης Τρίτος,

Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ.

Από την εφημερίδα Πρωινός Λόγος των Ιωαννίνων:

http://www.proinoslogos.gr/component/content/article/35/22659

Μ' ένα κλικ στον παραπάνω σύνδεσμο...

Καλά Χριστούγεννα!

Εόρτιες Ευχές από την Ενορία μας

για ένα

Καλό και Άγιο Δωδεκαήμερο...

Δείτε το Πρόγραμμα των Ιερών Ακολουθιών στο Ναό μας, κάνοντας κλικ εδώ:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2013/12/blog-post_17.html

Τα Χριστούγεννα στη λογοτεχνία

Διαβάστε, μ' ένα κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο, ένα Αφιέρωμα στα Χριστούγεννα των Ελλήνων Λογοτεχνών, που δημοσιεύτηκε το 2002 στην έκδοση Επτά Ημέρες της εφημερίδας Καθημερινή:

http://wwk.kathimerini.gr/kath/7days/2002/12/22122002.pdf

«Η Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου»

Γράφει ο π. Ιωάννης Κίτσιος

Στον 14^ο Λόγο του (PG 35,868) ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος μας λέει ότι «η των πάντων αιτία» είναι ο Θεός. Οτιδήποτε γίνεται στην Εκκλησία έχει ως αιτία και κέντρο τον Υιό και Λόγο του Θεού, το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος.

Στις 25 Δεκεμβρίου η Εκκλησία γιορτάζει τον ερχομό Του στη γη (Γέννηση) και την έναρξη του έργου της σωτηρίας των ανθρώπων. Την αμέσως επόμενη, την 26^η Δεκεμβρίου, εορτάζεται η σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου, η οποία είναι το αμέσως μετά το Θεό «πρωταγωνιστικό» πρόσωπο στο γεγονός που προηγήθηκε. Έτσι η θεομητορική γιορτή αυτή αποτελεί προέκταση της κύριας γιορτής (Δεσποτικής) και τονίζει ακόμη περισσότερο το νόημά της.

Η Σύναξη της Θεοτόκου τονίζει ακόμη περισσότερο το γεγονός της σάρκωσης. Αυτό δεν είναι κατανοητό τόσο πολύ σήμερα και δεν έχει ίσως ιδιαίτερη σημασία, επειδή δεν είναι τόσο έντονη η αμφισβήτηση της σάρκωσης του Θεού. Αυτή η αμφισβήτηση σχετίζεται με διάφορες αιρετικές αντιλήψεις των «εθνικών» φιλοσόφων για τον κόσμο και την ύλη. Ότι δηλαδή υπάρχουν δύο θεοί, ένας αγαθός-καλός και ένας κακός, ο κόσμος δεν είναι δημιούργημα του καλού και αγαθού αλλά του κακού.

 Έτσι η ύλη και καθετί κοσμικό αντιμετωπιζόταν ως κάτι το κακό που δεν μπορούσε να έχει σχέση με τον αγαθό θεό. Αυτή όμως είναι  (γιατί υπάρχει αυτή η αντίληψη περί δύο θεών ως σήμερα) μία επιρροή από διάφορες πίστεις και δοξασίες που επικρατούσαν στην περιοχή του σημερινού Ιράν.

Επιπλέον επικρατούσε στους Έλληνες φιλοσόφους και ειδικά στον Πλάτωνα (Κρατύλος 400c, Φαίδων 62h, Τίμαιος 69c), μια τάση υποτίμησης του ανθρώπινου σώματος που εκφράζονταν με λέξεις, όπως «τάφος», «δεσμωτήριο», «όχημα» και «φυλακή» της ψυχής και ένας υπερτονισμός της (ψυχής) έναντι του σώματος. Επιπλέον δίδασκαν ότι το ανθρώπινο σώμα έχει ευθύνη (συμβολή) για το κακό που υπάρχει στον κόσμο ώστε είναι ικανό να μολύνει την ψυχή (Τίμαιος 86e).  Έτσι ο Θεός ήταν αδύνατον να προσλάβει ανθρώπινο σώμα.

Στην αντίθετη πλευρά, τη ρίζα της Χριστιανικής Διδασκαλίας, την Ιουδαϊκή ανθρωπολογία, δίνεται στο ανθρώπινο σώμα μία ιδιάζουσα θέση ως ιδιαίτερο έργο του Θεού.

Σε αντίθεση με τη φιλοσοφία που έλεγε ότι ο άνθρωπος έχει σώμα (το «έχειν» του ανθρώπου), διδάσκεται ότι ο άνθρωπος είναι (και) σώμα  (το «είναι» του ανθρώπου). Άποψη που κληρονομήθηκε και στην Θεολογία της Καινής Διαθήκης και αργότερα στην Εκκλησιαστική Διδασκαλία.

Αυτή λοιπόν την αντίθεση έρχεται να γεφυρώσει η Υμνολογία της Εκκλησίας τονίζοντας την αξία της Κτίσης (ορατής Δημιουργίας) και κυρίως της κεφαλής της, τον άνθρωπο, ο οποίος αποτελεί συνύπαρξη δύο διαφορετικών στοιχείων ενός ορατού και ενός αοράτου, της ψυχής και του σώματος. Ο άνθρωπος δηλαδή δεν είναι μόνο ψυχή ούτε μόνο σώμα αλλά το «συναμφότερον» (και τα δύο). Κατά τον Φλορόφσκι «Η ασώματη ψυχή είναι φάντασμα και το άψυχο σώμα είναι πτώμα». Ο άνθρωπος γίνεται (αποτελεί) έτσι γέφυρα μεταξύ ορατής και αόρατης Δημιουργίας.

Η Εκκλησία αντέδρασε σ’ αυτές τις δοξασίες (κακοδοξίες) από τον 1^ο αιώνα κιόλας. Στην Α΄ προς Κορινθίους Επιστολή, ο Απόστολος Παύλος αναφέρει ότι: «το σώμα υμών ναός του εν υμίν Αγίου Πνεύματος εστίν» (6, 19).

 Αν υπάρχει κάποιο ανθρώπινο πρόσωπο πάνω στη γη που μπορεί να εκπληρώνει στο μέγιστο βαθμό αυτό, να γίνει δηλαδή ο Ναός του Θεού, αυτό δεν είναι άλλο από Εκείνη που «γέγονε Μήτηρ της ευδοκίας του Πατρός». Στη δική της κατάφαση, να δεχθεί να φέρει στον κόσμο το Θεό, συγκεντρώνεται η ύψιστη προσφορά της ανθρωπότητας και η αξία του ανθρώπινου σώματος. Η Κτίση σύσσωμη προσφέρει ό,τι ιερότερο μπορούσε και της είχε δοθεί. Την ίδια τη Μητέρα του Σωτήρα της.

Ο Ύμνος της ορατής άλογης Κτίσεως συνενώνεται με το των «Αγγέλων σύστημα» και το «γένος των ανθρώπων». Για να αποτελέσει στην ουσία Δοξολογία μιας ανερμήνευτης πράξης, ενός μυστηρίου που δεν δέχεται «έρευναν». Να αποτελέσει δόξα του ίδιου του Θεού. Όλη αυτή η Δοξολογία αναμένεται να επιστραφεί από τον Θεό, γιατί Αυτός «ου χρείαν έχει», με τη μορφή ελέους και σωτηρίας.

Να λοιπόν που με αυτό τον τρόπο η προσφορά μας στο Θεό γίνεται γέφυρά μας με Αυτόν. Η Μητέρα Του, όπως η μητέρα του βασιλιά Σολομώντα, βρίσκεται δίπλα στον θρόνο του Υιού της. Και όπως ο γήινος βασιλιάς ενθρονίζει τη μητέρα του, έτσι και ο Ουράνιος Βασιλιάς κάνοντας τη μήτρα Της θρόνο Του, εξυψώνει την ανθρώπινη φύση στη θέση που της αναλογεί.

Αλλά ταυτόχρονα η ανθρωπότητα αποκτά «μεσίτρια προς τον φιλάνθρωπο Θεό» για τις προσευχές, παρηγοριά και ελπίδα για τις θλίψεις της. Γιατί Εκείνος το θέλησε και μέσα από Αυτήν έγινε όμοιος μ’ εμάς.

Σ’ Αυτόν η τιμή, η δόξα και η προσκύνηση στους αιώνες. Αμήν.

Το Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου

Αδελφοί και Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

«Παιδίον εγεννήθη ημίν,  υιός και εδόθη ημίν»!

(Ησ. θ΄ 5)

Ενθουσιωδώς και χαρμοσύνως ο Προφήτης μας γνωστοποιεί προορατικώς πρόαιώνων πολλών την εκτής Αειπαρθένου Γέννησιν του Παιδίου Ιησού.  Βεβαίως, δεν ευρέθη καί τότε, περίοδον απογραφής επί Καίσαρος Αυγούστου, τόπος εν τω καταλύματι διά την στέγασιν της κυοφορούσης εκ Πνεύματος Αγίου Παρθένου και ούτως ην αγκάσθη ο μνήστωρ καί φύλαξ αυτής άγιος Ιωσήφ να την οδηγήση εις σπήλαιον, εις την φάτνην των αλόγων, «του τεκείν τό Παιδίον».

Ο ουρανός και η γη υποδέχονται, προσφέροντες την ευχαριστίαν εις τον Δημιουργόν: «οι Άγγελοι τον ύμνον˙ οι ουρανοί τον αστέρα˙ οι Μάγοι τα δώρα˙ οι ποιμένες το θαύμα˙ η γη το σπήλαιον˙ η έρημος την φάτνην˙ ημείς δε Μητέρα Παρθένον»˙οι ποιμένες αγραυλούν επί «την ποίμνην αυτών» και φυλάσσουν «φυλακάς νυκτός», και άγγελοι θεωρούντες εκστατικοί το Μυστήριον υμνολογούν  (Εσπέρια Εορτής Χριστουγέννων).

Η γλυκύτης της Αγίας Νυκτός των Χριστουγέννων περιβάλλει και πάλιν τον κόσμον. Καί εν μέσω των ανθρωπίνων καμάτων και πόνων, της κρίσεως και των κρίσεων, των παθών και των εχθροτήτων, των ανησυχιών και των απογοητεύσεων, προβάλλει πραγματικόν και επίκαιρον όσον ποτέ το μυστήριον της Ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου, Όστις κατήλθεν ως υετός επί πόκον εις την κοιλίαν της αειπαρθένου Μαρίας ίνα ανατείλη δικαιοσύνην και πλήθος ειρήνης (πρβλ. Ψαλμ. Οα΄ 7).

Υπό την σιωπήν και την ειρήνην της ιεράς Νυκτός των Χριστουγέννων, Ιησούς Χριστός, ο άναρχος, ο αόρατος, ο ακατάληπτος, ο άϋλος, ο αεί ων, ο ωσαύτως ων, εισέρχεται σαρκοφόρος, άσημος, απλούς, πτωχός, άγνωστος, εις το δράμα της ιστορίας. Εισέρχεται συγχρόνως ως «μεγάλης βουλής άγγελος, θαυμαστός σύμβουλος, [...] εξουσιαστής, άρχων ειρήνης, πατήρ του μέλλοντος αιώνος» (Ησ. θ΄ 6). Ναί, ερχεται ως άνθρωπος υπό Μητρός Παρθένου και λύει την περιπλοκήν της ανομίας και δίδει με την Χάριν και το Έλεός Του διέξοδον εις τας απορίας της ζωής, προορισμόν και αξίαν και περιεχόμενον και υποδειγματικόν ήθος και πρότυπον εις την ανθρωπίνην περιπέτειαν.

Ο Κύριος προσελάβετο άπασαν την ανθρωπίνην φύσιν και ηγίασεν αυτήν. Ο προαιώνιος Θεός κατεδέχθη να γίνη δι᾿ημάς έμβρυον και να κυοφορηθή εις την γαστέρα της Θεοτόκου. Ούτως ετίμησε και την ανθρωπίνην ζωήν εκ του πρωταρχικού σταδίου αυτής και εδίδαξε τον σεβασμόν εις τον άνθρωπον από της αρχής της κυήσεως αυτού. Ο τα πάντα Δημιουργήσας συγκατέβη νά γεννηθή ως Βρέφος και να γαλακτοτροφηθή υπό της Παρθένου. Ούτως ετίμησε την παρθενίαν και την μητρότητα,  την πνευματικήν και την φυσικήν. Διά τούτο ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος προτρέπει: «γυναίκες παρθενεύετε, ίνα Χριστού γένησθε μητέρες» (Λόγος ΛΗ', Εις τα Θεοφάνεια, PG 36, 313A).

Καί ώρισεν ο Κύριος την συζυγίαν του άρρενος και του θήλεος εν τη ευλογημένη οικογενεία. Αυτός ο θεσμός της χριστιανικής οικογενείας αποτελεί το κύτταρον της ζωής και την θερμοκοιτίδα της υγιούς ψυχικώς και σωματικώς αναπτύξεως των τέκνων. Ως εκ τούτου, αποτελεί οφειλήν της Εκκλησίας αλλά και καθήκον της ηγεσίας εκάστου λαού η διάποικίλων τρόπων  ενίσχυσις του θεσμού της οικογενείας.

Διά να αναπτυχθή εν παιδίον υγιώς και ομαλώς απαιτείται μία οικογένεια όπου ο ανήρ και η γυνή ζούν αρμονικώς, ως εν σώμα, μία σαρξ, μία ψυχή, υποτασσόμενοι ο ένας προς τον άλλον.

Είμεθα βέβαιοι ότι πάντες οι πνευματικοί και εκκλησιαστικοί ηγέται, ως άλλοι αγραυλούντες ποιμένες, αλλά και οι ιθύνοντες τα του κόσμου, γνωρίζουν και αποδέχονται την θείαν αλήθειαν και πραγματικότητα ταύτην, την οποίαν διακηρύττομεν από του Οικουμενικού Πατριαρχείου και κατά τα εφετεινά Χριστούγεννα.

Πάντες οφείλομεν να ενθαρρύνωμεν την δημιουργίαν και την λειτουργίαν των φυσιολογικών οικογενειών διά να αναπαράγουν υγιείς ψυχικώς και χαρούμενους πολίτας, πλήρεις αισθημάτων ασφαλείας, στηριζομένους εις το αίσθημα της προστασίας του ισχυρού και προστατεύοντος πατρός και  της στοργικής και αγαπώσης μητρός.  Οικογενείας, εις τας οποίας θα αναπαύεται ο Θεός.

Προσκαλούμεν και προτρεπόμεθα άπαν το πλήρωμα της  Αγίας Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας όπως πολιτευόμενον αξίως της ης εκλήθη κλήσεως πράττη πάν τό δυνατόν διά την στήριξιν του θεσμού της οικογενείας.

Αδελφοί, «η νυξ προέκοψεν, η δε ήμερα ήγγικεν» (Ρωμ. ιγ΄12). Ήδη οι ποιμένες πορεύονται προς την Βηθλεέμ το θαύμα ανακηρύττοντες και προσκαλούν ημάς να τους ακολουθήσωμεν, ως άλλοι «αστεροσκόποι μάγοι χαράς πληρούμενοι» (τροπάριον δ΄ ωδής Όρθρου Εορτής Χριστουγέννων), «δώρα τί μια» προσάγοντες Αυτώ «χρυσόνδόκιμον, ως Βασιλεί των αιώνων, και λίβανον ως Θεώ των όλων, ως τριημέρω δε νεκρώ σμύρναν τω αθανάτω» (Ανατολίου, Στιχηρόνιδιόμελον Εσπερινού Εορτής Χριστουγέννων). Δηλαδή τα δώρα της αγάπης και της πίστεώς μας και της δοκιμής μας ως χριστιανών καί μάλιστα ορθοδόξων εις το ήθος και την παράδοσιν, την οικογενειακήν, την πατερικήν, την εκκλησιαστικήν, την ορθοπράττουσαν πάντοτε ανά τους αιώνας και συνέχουσαν μέχρι σήμερον την ευλογημένην κοινωνίαν μας, της οποίας κύτταρον κατά Θεόν βιο της και αυξήσεως είναι, επαναλαμβάνομεν, η οικογένεια.

Αδελφοί και τέκνα,

-2013 χρόνια συνεπληρώθησαν από της κατά σάρκα Γεννήσεως του Χριστού˙

-2013 χρόνια και ο Χριστός, όπως τότε, δεν παύει να καταδιώκεται εν τω προσώπω των αδυνάτων από τον Ηρώδην και τους παντοειδείς συγχρόνους Ηρώδας˙

-2013 χρόνια και ο Ιησούς διώκεται εις τα πρόσωπα των χριστιανών εν Συρία -και όχι μόνον˙

-2013 χρόνια και ο Χριστός φεύγει, ως πρόσφυξ μετ᾿ αυτών, όχι εις την Αίγυπτον, αλλά εις τον Λίβανον, εις την Ευρώπην, εις την Αμερικήν και αλλαχού δι᾿ ασφάλειαν εν τη ανασφαλεία του κόσμου˙

-2013 χρόνια και το Παιδίον Ιησούς είναι ακόμη φυλακισμένον με τους δύο Ιεράρχας της Συρίας Παύλον και Ιωάννην, με τας Ορθοδόξους μοναχάς και πολλούς ακόμη ανωνύμους και επωνύμους χριστιανούς˙

-2013 χρόνια και ο Χριστός σταυρώνεται μαζί με αυτούς που βασανίζονται και φονεύονται διά να μη προδώσουν την πίστιν των εις Αυτόν˙

-2013 χρόνια και ο Ιησούς φονεύεται καθ᾿ ημέραν εις το πρόσωπον των χιλιάδων εμβρύων, τα οποία οι γονείς των δεν αφήνουν να γεννηθούν˙

-2013 χρόνια και ο Χριστός εμπαίζεται και ονειδίζεται εις το πρόσωπον των δυστυχισμένων παιδίων, τα οποία ζούν υπό την κρίσιν της οικογενείας, της ανεχείας, της πτωχείας.

Τον πόνον, την θλίψιν και τα παθήματα των ανθρώπων ήλθε και έρχεται και κατά τα εφετεινά Χριστούγεννα να αναλάβη ο Κύριος, ο ειπών «εφ᾿ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» (Ματθ. κε΄ 40-41). Δι᾿ αυτούς ήλθεν εκ Παρθένου, δι᾿ αυτούς εγένετο άνθρωπος, δι᾿ αυτούς έπαθεν, εσταυρώθη, ανέστη. Δι᾿ ημάς όλους, δηλαδή. Ας άρωμεν, λοιπόν, έκαστος ημών τον προσωπικόν αυτού σταυρόν διά να εύρωμεν χάριν και έλεον εις εύκαιρον βοήθειαν˙ διά να είναι «μεθ᾿ ημών ο Θεός», ο τεχθείς Εμμανουήλ, Σωτήρ και Κύριος. Αμήν.

Χριστούγεννα, βιγ΄

Ο Κωνσταντινουπόλεως

διάπυρος προς Θεόν ευχέτης πάντων υμών.  

Ο π. Φιλόθεος Δέδες γράφει για τα Χριστούγεννα...

Δύο κείμενα του Αρχιμ. Φιλοθέου Δέδε, Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Ιωαννίνων για την εορτή των Χριστουγέννων, από παλιότερα τεύχη της «Μνημοσύνης», μιας έκδοσης της Ιεράς Μονής Ελεούσης Νήσου Ιωαννίνων...

«Μυστήριον Σωτηρίας»:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2009/12/blog-post_12.html

«Ο αγέννητος γεννάται...»:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2011/12/blog-post_19.html

Δωδεκαήμερο στην ενορία μας

Στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου («εις Κοπάνους») πόλεως Ιωαννίνων, οι ακολουθίες του Αγίου Δωδεκαημέρου θα τελεσθούν ως εξής, σύμφωνα με το πρόγραμμα της Ιεράς Μητροπόλεως Ιωαννίνων:

ΤΡΙΤΗ 24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ (Παραμονή Χριστουγέννων):

Όρθρος - Μεγάλες Ώρες – Μέγας Εσπερινός της εορτής των Χριστουγέννων - Θεία Λειτουργία Μεγάλου Βασιλείου, ώρα: 07.00 π.μ.

ΤΕΤΑΡΤΗ 25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ (Χριστούγεννα):

Όρθρος και Θεία Λειτουργία Ιωάννου Χρυσοστόμου, ώρα: 05.00 π.μ.

ΠΕΜΠΤΗ 26 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ (Σύναξις Υπεραγίας Θεοτόκου):

Όρθρος και Θεία Λειτουργία Ιωάννου Χρυσοστόμου, ώρα: 07.30 π.μ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ (Στεφάνου πρωτομάρτυρος):

Όρθρος και Θεία Λειτουργία Ιωάννου Χρυσοστόμου, ώρα: 07.30 π.μ.

ΤΕΤΑΡΤΗ 01 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ (Η κατά σάρκα περιτομή του Κυρίου – Βασιλείου Καισαρείας):

Όρθρος και Θεία Λειτουργία Μεγάλου Βασιλείου, ώρα: 07.30 π.μ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 03 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ (Προεόρτια Θεοφανείων):

Όρθρος - Μεγάλες Ώρες, ώρα 07.30 π.μ.

ΚΥΡΙΑΚΗ 05 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ (Κυριακή προ των Φώτων):

Όρθρος - Θεία Λειτουργία Ιωάννου Χρυσοστόμου - Αγιασμός υδάτων, ώρα: 07.30 π.μ.

ΔΕΥΤΕΡΑ 06 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ  (Τα Άγια Θεοφάνεια):

Όρθρος - Θεία Λειτουργία Μ. Βασιλείου - Ακολουθία Μεγάλου Αγιασμού, ώρα 07.00 π.μ.

ΤΡΙΤΗ 07 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ (Σύναξη Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου):

Όρθρος και Θεία Λειτουργία Ιωάννου Χρυσοστόμου, ώρα: 07.30 π.μ.

Τα Χριστούγεννα στον Παπαδιαμάντη

Διαβάστε σχετικά, κάνοντας κλικ στους παρακάτω συνδέσμους: 

Η γιορτή των Χριστουγέννων:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2012/12/blog-post_8499.html

Χριστουγεννιάτικα διηγήματα:
http://eiskopanous.blogspot.gr/2011/12/blog-post_18.html

«Ο έρωτας στα χιόνια»:

http://www.snhell.gr/anthology/content.asp?id=448&author_id=33

Κώστα Βάρναλη: «Τα Χριστούγεννα του Παπαδιαμάντη»:

http://www.sarantakos.com/liter/barnalis/papadiamantis.html

Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρός Σεβαστιανός

Καλογρηανά Καρδίτσης, 1922 - 
Ιωάννινα, 12 Δεκεμβρίου 1994...

Του Αγίου Νικολάου «στους Κοπάνους»

Στην ενορία μας τιμήθηκε και φέτος η μνήμη του εν αγίοις πατρός ημών Νικολάου, Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας, με Πανηγυρικό Εσπερινό το απόγευμα της παραμονής, Θεία Λειτουργία το πρωί της Παρασκευής, 6 Δεκεμβρίου, απ’ όπου και οι σχετικές φωτογραφίες και Ιερά Παράκληση χτες το απόγευμα.

Και του χρόνου!

Ο Άγιος Νικόλαος, Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας (Αφιέρωμα)

Το Συναξάρι του Ιεράρχου:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2010/12/0612.html

Ο Άγιος Νικόλαος στην τέχνη:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2012/12/blog-post_4.html

Καπέσοβο, Ναός Αγίου Νικολάου (1793): Η Κοίμηση του Αγίου Νικολάου (τοιχογραφία στο δυτικό τοίχο). 

Ψαλτικά της εορτής:
Το Απολυτίκιο του Αγίου:
http://www.youtube.com/watch?v=g7tYpMTftzs

Παρακλητικός Κανόνας στον Άγ. Νικόλαο:
http://www.youtube.com/watch?v=QQeNKSdlqJU

«Εις Κοπάνους», Εικόνα του Αγίου στο τέμπλο του Ναού...

Ο Άγιος Νικόλαος «στους Κοπάνους» (Ανθολόγιο κειμένων)

Φωτογραφίες και κείμενα - ερανίσματα από την ηπειρωτική λογοτεχνία για τον εις Κοπάνους Άγιο Νικόλαο, από το ιστολόγιο του γιαννιώτη Φίλιππου Γιωβάννη:

http://filipjovanis.blogspot.gr/2013/12/blog-post.html

Πανηγυρίζει η Ενορία μας

Την ερχόμενη Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου, εορτή του εν Αγίοις Πατρός ημών Νικολάου Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας του Θαυματουργού, πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου («εις Κοπάνους») πόλεως Ιωαννίνων, σύμφωνα με το ακόλουθο πρόγραμμα:

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου:

Ώρα 17.00 μ. μ.: Μέγας Εσπερινός, με Αρτοκλασία.

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου:

Ώρα 07.30 π. μ.: Όρθρος & Πανηγυρική Θεία Λειτουργία.

Ώρα 17.00 μ. μ.: Ιερά Παράκληση στον Άγιο Νικόλαο.

Απόστολος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος (Αφιέρωμα)

Το Συναξάρι του Αγίου:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2012/11/blog-post_26.html

Αθανασίου του Μεγάλου, Εγκώμιον εις τον Άγιον Ανδρέαν:
http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/athanasios_egomion.html

Γράφει ο θεολόγος Λάμπρος Σκόντζος:

http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/catehism/theologia_zoi/themata.asp?cat=afier&contents=contents_AgioiApostoloi.asp&main=kat003&file=page3.htm

Γράφει ο Παναγιώτης Ν. Τρεμπέλας:

http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/trembelas.html

Εικόνες του Αγίου Ανδρέα:

http://www.eikastikon.gr/afieromata/agios_andreas.html

Ψάλλει ο Ανδρέας Στανίτσας (Το Απολυτίκιο και το Δοξαστικό των Αίνων του Αγίου):

http://www.youtube.com/watch?v=oCq3ftomk64

http://www.youtube.com/watch?v=EM8o6-qGhfY

Άγιος της Εκκλησίας ο Γέροντας Πορφύριος

Στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Πορφυρίου προχώρησε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατά την σημερινή συνεδρίασή της, υπό τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίου.

Ο Γέρων Πορφύριος γεννήθηκε το 1906 στο χωριό Άγιος Ιωάννης του σημερινού Δήμου Ταμιναίων της Εύβοιας. Το κοσμικό όνομά του ήταν Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης και από πολύ νωρίς έδειξε έφεση προς το μοναχισμό. Έτσι, σε ηλικία 13 χρόνων και έχοντας τελειώσει μόνο την Β' Δημοτικού, μετέβη στη Σκήτη της Αγίας Τριάδος, τα γνωστά "Καυσοκαλύβια" του Αγίου Όρους, όπου έζησε τα επόμενα 6 περίπου χρόνια, ως υποτακτικός σε δύο γέροντες μοναχούς, λαμβάνοντας το όνομα Νικήτας. Κατόπιν, λόγω σοβαρής ασθένειας, αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Εύβοια, όπου και εγκαταστάθηκε στην Ιερά Μονή Αγίου Χαραλάμπους Λευκών Ευβοίας, στο Αυλωνάρι της Εύβοιας.

Σε ηλικία 20 ετών συναντήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο του Σινά Πορφύριο, ο οποίος αναγνωρίζοντας σε αυτόν πνευματικά χαρίσματα, τον χειροτόνησε πρεσβύτερο, δίνοντάς του και το όνομα με το οποίο έμελλε να γίνει γνωστός. Τα επόμενα χρόνια, επειδή το μοναστήρι του Αγίου Χαραλάμπους Λευκών έγινε γυναικείο, ο πατήρ Πορφύριος εγκαταστάθηκε στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, στην Άνω Βάθεια του σημερινού Δήμου Αμαρυνθίων, επίσης στην Εύβοια.

Το 1940, σε ηλικία 34 ετών, μετέβη στην Αθήνα, όπου διορίστηκε εφημέριος στην εκκλησία του Αγίου Γερασίμου, στην Πολυκλινική Αθηνών, δίπλα στην Ομόνοια.

Το 1973 έλαβε τη σύνταξή του από τη θέση του εφημερίου του Αγίου Γερασίμου, για να εγκατασταθεί αρχικά στον Άγιο Νικόλαο, στα Καλίσσια (σημερινή Καλλιθέα) της Πεντέλης και μετά από μερικά χρόνια στο Μήλεσι της Μαλακάσας, όπου και οικοδόμησε το Ιερό Ησυχαστήριο της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Απέκτησε σημαντική φήμη και πολλοί πιστοί τον επισκέπτονταν στον τόπο διαμονής του.

Το Νοέμβριο του 1991 μετέβη στο παλαιό κελί του, στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους, όπου και πέθανε στις 2 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους.

Το σιναϊτικό μετόχι των Ιωαννίνων

Στη διασταύρωση των οδών Βαλαωρίτου και Αρχιμανδρείου της πόλης μας υπάρχει η εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης, που αποτελεί μετόχι του ομώνυμου μοναστηριού που βρίσκεται στην χερσόνησο του Σινά.

Η παλιά εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στην πόλης μας πρέπει να κτίσθηκε το 1771.

Ο ναός αυτός, σύμφωνα με τον Παναγιώτη Αραβαντινό, είχε ανακαινιστεί το 1801. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1872 η εκκλησία είχε υποστεί σοβαρές ζημιές και τη χρονιά εκείνη με δαπάνη της Αγγελικής Παπάζογλου, το Σιναϊτικό μετόχι στην πόλη μας ανεγέρθη εκ θεμελίων και δημιουργήθηκε η σωζόμενη ως σήμερα εκκλησία.

Το 1911 τοποθετήθηκε ρολόι στο καμπαναριό, το οποίο δωρίθηκε από την Αρετή Ζώτου και την Ειρήνη Κωνή.

Στο Σιναϊτικό μετόχι της πόλης μας υπάρχει αντίγραφο του «Αχτμανέ» (έγγραφο για τη χορηγία προνομίων) που έδωσε στο μοναστήρι του Σινά ο προφήτης Μωάμεθ, όταν το 625 οι μοναχοί ζήτησαν την προστασία του.

Το έγγραφο αυτό φέρει την δεξιά παλαμική υπογραφή του προφήτη και αποδείχτηκε σωτήριο και για το δικό μας μοναστήρι, που την περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας το έκανε χρήση, αρκετές φορές.

Χάρη στην εξασφαλισμένη αυτή ασυλία του μοναστηριού ο χώρος του χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές ως καταφύγιο χριστιανών αλλά και ως αποθήκη πυρομαχικών στους Ελληνοτουρκικούς πολέμους του 1897 και 1912 - 13.

Στο καμπαναριό της εκκλησίας, την περίοδο της Γερμανικής κατοχής, δυο Ελληνόπουλα ύψωσαν την Ελληνική σημαία.

Στην πλάκα που έχει τοποθετηθεί, διαβάζουμε:

«Στις 23 Φεβρουαρίου 1943 οι έλληνες πατριώτες Ελευθέριος Παπαγγέλης και Ανώνυμος (κατ΄ επιθυμίαν του) ύψωσαν την Ελληνική σημαία στο καμπαναριό για την τριακοστή επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης και τον περίγελο των στρατευμάτων κατοχής».

Της Αγίας Μεγαλομάρτυρος και πανσόφου Αικατερίνης (Αφιέρωμα)

Το Συναξάρι της Αγίας:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2012/11/blog-post_23.html

Η Αγία στην τέχνη:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2012/11/blog-post_22.html

«Εισάγεται εν τω οίκω Κυρίου...»

Μια ακόμη αναφορά στη Θεομητορική γιορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, μέσα από κείμενα και ακούσματα... Μ' ένα κλικ στους παρακάτω συνδέσμους:

Το Συναξάρι της εορτής:

http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp?id=1935&search=3

Ο π. Αλέξανδρος Σμέμαν για τα Εισόδια:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2009/11/blog-post_13.html

Η σημασία της εορτής:

http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/catehism/theologia_zoi/themata.asp?cat=afier&contents=contents_Eisodia.asp&main=kat004&file=02.htm

Η στιχουργός Λίνα Νικολακοπούλου για τα Εισόδια:
http://www.youtube.com/watch?v=DvM1yTRNKeY

Ακούσματα:

http://www.ec-patr.net/gr/sounds_htm/11-21.htm

Εσπερινός Εισοδίων (ηχητικό ντοκουμέντο):
http://www.youtube.com/watch?v=wdTc5hrQF-8

Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος

Τα σχετικά με το βίο του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ματθαίου, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 16 Νοεμβρίου, θα τα βρείτε στις σχετικά Συναξάρια του blog, δεξιά στη σελίδα.

Σήμερα δημοσιεύουμε τον πίνακα (ελαιογραφία) του Ιταλού ζωγράφου Μικελάντζελο Μερίζι Καραβάτζιο (Caravaggio) Ο άγιος Ματθαίος και ο άγγελος, έργο του 1602...

Απεικονίζεται ο Ευαγγελιστής Ματθαίος την ώρα που ξεκινά να γράφει το Ευαγγέλιό του με την καθοδήγηση ενός αγγέλου...

15η Νοεμβρίου

Από σήμερον άρχεται η νηστεία των Χριστουγέννων.

Δεύτερη μακρά περίοδος νηστείας μετά την Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι η νηστεία των Χριστουγέννων, γνωστή στη γλώσσα του ορθόδοξου λαού μας και ως σαρανταήμερο. Αρχίζει την 15η Νοεμβρίου και λήγει την 24η Δεκεμβρίου.

Καθ' όλην την διάρκεια του σαρανταημέρου δεν καταλύουμε κρέας, γαλακτερά και αυγά. Αντίθετα, επιτρέπεται να καταλύουμε ψάρι όλες τις ημέρες – πλην φυσικά Τετάρτης και Παρασκευής – από την αρχή της νηστείας μέχρι και την 17η Δεκεμβρίου. Ψάρι επίσης καταλύουμε και κατά την εορτή των Εσοδίων της Θεοτόκου, οποιαδήποτε μέρα και αν πέσει.

Την περίοδο από 18 έως 24 Δεκεμβρίου επιτρέπεται η κατάλυση οίνου και ελαίους, εκτός βέβαια από Τετάρτη και Παρασκευή.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (Αφιέρωμα)

Διαβάστε σχετικά, μ' ένα κλικ στους παρακάτω συνδέσμους:

Το κατά Νικόδημον Αγιορείτη Συναξάρι του Αγίου:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2012/11/blog-post_11.html

Η Θεία Λειτουργία:

http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/chrysostom_liturgy1.htm

Στυλιανού  Παπαδόπουλου, Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:

http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/papadopoulos_petpaul.html

Εικόνες του Αγίου:

http://www.eikastikon.gr/afieromata/agios_ioannis_chris.html

Η τιμή του στο Φανάρι:

http://eiskopanous.blogspot.gr/2011/11/blog-post_7318.html

Σαρανταλείτουργο

Και φέτος στο ναό μας θα τελεσθεί Σαρανταλείτουργο, αρχής γενομένης από την ερχόμενη Παρασκευή 15 Νοεμβρίου, ημέρα κατά την οποία αρχίζει η Νηστεία των Χριστουγέννων:

http://synodoiporia.blogspot.gr/2011/11/blog-post_7836.html

Σαρανταλείτουργο είναι η καθημερινή τέλεση της Θείας Λειτουργίας μέχρι την ημέρα των Χριστουγέννων υπέρ ζώντων και κεκοιμημένων.

Εσπερινές Ομιλίες 2013 - 2014

Με θέμα Ο Θεός ο άγιος, ο εν αγίοις αναπαυόμενος, συνεχίζονται κι αυτή την Κυριακή οι Εσπερινές Κατηχητικές Ομιλίες της Ιεράς Μητροπόλεως Ιωαννίνων, που πραγματοποιούνται φέτος στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνης της πόλης μας, στις 5 το απόγευμα.